PRZYJĘTO Ustawa konstytucyjna - nowelizacja Konstytucji II FN

[Leonid Repulijski 277]

Czcigodny Kongresie,

wnoszę niniejszy projekt nowelizacji konstytucji i rozpoczynam debatę nad jego uchwaleniem.

Projekt skupiony jest na drobnych poprawkach ogólnych oraz reformie ustroju terytorialnego. Rzeczona reforma polegać ma na implementacji wspólnot autonomicznych; rozgraniczeniu prowincji niebędących członkami takich wspólnot od prowincji, które wchodzą w ich skład oraz na zdefiniowaniu państwa stowarzyszonego.
 

Art. 1.

Niniejszy dokument prawny zmienia brzmienie Konstytucji II Federacji Nordackiej z dnia 31 lipca 2023 roku.

Art. 2.

Dodaje się ustęp 7. do art. 1. o treści:
"czerpie z dorobku oraz tradycji Unii Trzech Narodów, I Federacji Nordackiej i Unii Nordackiej."

Art. 3.

Dodaje się art. 4a. o treści:

Cytat

W II Federacji Nordackiej obowiązuje następująca hierarchia aktów prawnych:

1) Konstytucja;
2) ustawy specjalne;
3) ratyfikowane umowy międzynarodowe;
4) ustawy zwykłe, zwane także ustawami;
5) akty wykonawcze;
6) prawo lokalne;
7) prawo naturalne i zwyczajowe.

Art. 4.

Zmienia się treść art. 5. ust. 5. z "powołuje członków Federalnej Komisji Wyborczej, która czuwa nad organizacją i przeprowadzeniem wyborów i referendów." na "powołuje Prezesa Federalnej Komisji Wyborczej.".

Art. 5.

Zmienia się treść art. 7. z "Prezydent posiada prawo do weta ustawodawczego, które Kongres może odrzucić." na "Prezydent posiada prawo do weta ustawodawczego, które Kongres może odrzucić większością specjalną.".

Art. 6.

Zmienia się treść art. 9. i 10. o treści:

Cytat

Artykuł 9.
Kongres uchwala prawo federacyjne.

Artykuł 10.
Kongres wybierany jest na trzymiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych. Na członka Kongresu może zostać wybrany wyłącznie obywatel Nordaty.

na:

Cytat

Artykuł 9.
Kongres to najwyższy organ władzy ustawodawczej w II Federacji Nordackiej.

Artykuł 10.

1. Kongres wybierany jest na trzymiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych.

2. Na Członka Kongresu może zostać wybrany wyłącznie obywatel Nordaty.

 

Art. 7.

Zmienia się treść ust. 1.-3. art. 14. o brzmieniu

Cytat

1. Kongres uchwala ustawy zwykłe poprzez większość zwykłą – oddanie ponad połowy głosów „Za” ustawą.
2. Kongres uchwala ustawy specjalne poprzez większość kwalifikowaną ⅔ głosów „Za”.
3. Kongres uchwala ustawy konstytucyjne poprzez większość kwalifikowaną ¾ głosów „Za”.

na:

Cytat

1. Kongres uchwala ustawy zwykłe poprzez większość zwykłą – oddanie więcej głosów “Za” niż “Przeciw”.
2. Kongres uchwala ustawy specjalne i ratyfikuje umowy międzynarodowe poprzez większość specjalną – ⅔ głosów „Za”.
3. Kongres uchwala ustawy konstytucyjne poprzez większość konstytucyjną – ¾ głosów „Za”.

 

Art. 8.

Zmienia się treść rozdziału V o brzmieniu:

Cytat

ROZDZIAŁ V
PROWINCJE

Artykuł 20.
II Federacja Nordacka składa się z samorządnych prowincji, które są jej integralnymi częściami.

Artykuł 21.
Prowincje II Federacji Nordackiej mają prawo do:

1. własnej i zgodnej z prawem federalnym polityki wewnętrznej,
2. własnej i zgodnej z prawem federalnym ustawy zasadniczej,
3. własnych symboli,
4. własnego ciała ustawodawczego oraz wykonawczego,
5. kultywowania swoich tradycji,
6. dysponowania własnym majątkiem,
7. secesji, której tryb określony jest w artykule 23.

Artykuł 22.
Prowincje II Federacji Nordackiej mają obowiązek:

1. szanowania i egzekwowania prawa federalnego,
2. szanowania i egzekwowania wyroków Najwyższego Sądu Federalnego,
3. utrzymywania stabilności wewnętrznej, czyli takiego stanu panującego w prowincji, który nie zagraża integralności II Federacji Nordackiej.

Artykuł 23.

1. Prowincja ma prawo do wystąpienia ze struktur II Federacji Nordackiej na podstawie równego i sprawiedliwego referendum ogólnoprowincjonalnego, w którym ponad połowa głosujących opowie się za wyjściem ich regionu z II Federacji Nordackiej.
2. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku referendum, władze prowincji przedkładają informację o wyniku przed Kongres oraz Prezydenta. Po upływie dwóch tygodni od złożenia pisma z informacją o wyniku referendum, proces secesji dobiega końca. W czasie trwania okresu wyjścia, prowincja dalej jest częścią II Federacji Nordackiej.

na:

Cytat

ROZDZIAŁ V
USTRÓJ TERYTORIALNY

Artykuł 20.

W II Federacji Nordackiej wyróżnia się następujące jednotki podziału terytorialnego:

1) Państwa stowarzyszone,
2) Wspólnoty autonomiczne,
3) Prowincje wolne,
4) Prowincje wspólnotowe,
5) Dystrykty.

Artykuł. 21.

1. Państwo stowarzyszone to niepodległy albo częściowo niepodległy kraj, który na podstawie zawartego z II Federacją Nordacką traktatu zdecydował się na przekazanie jej części swoich suwerennych uprawnień. W szczególności dotyczy to wspólnej waluty, wojska, polityki zagranicznej lub współdzielenia systemów informatycznych. 
2. Prawa i obowiązki danego państwa stowarzyszonego reguluje zawarty z nim traktat ratyfikowany przez Kongres.

Artykuł 22a.

1. Wspólnota autonomiczna to zrzeszenie kilku prowincji wspólnotowych II Federacji Nordackiej.
2. Wspólnoty autonomiczne zakładane są przez władze minimum dwóch prowincji wolnych, które wspólnie wypracowują konstytucję swojej wspólnoty, a następnie uzyskają zgodę Kongresu, wyrażoną większością zwykłą, na jej wejście w życie. Taka konstytucja musi zawierać przepisy regulujące proces przystępowania nowych prowincji do wspólnoty i ich występowania ze wspólnoty.
3. Wspólnota autonomiczna rozwiązywana jest, jeśli w jej strukturach znajduje się mniej niż dwie prowincje wspólnotowe, a liczba zameldowanych w niej osób nie przekracza czterech.
4. Wspólnoty autonomiczne posiadają wszelkie prawa przysługujące prowincji wolnej, a ponadto prawo do:
   1. własnych organów władzy,
   2. samodzielnego prowadzenia polityki zagranicznej zgodnej z interesami II Federacji Nordackiej,
   3. zawierania umów międzynarodowych zgodnych z prawem II Federacji Nordackiej,
   4. pierwszeństwa prawa lokalnego nad aktami wykonawczymi II Federacji Nordackiej.
5. Wspólnoty autonomiczne mają obowiązek:
   1. przestrzegać przepisów swoich konstytucji,
   2. szanowania i egzekwowania prawa federalnego z wyłączeniem aktów wykonawczych,
   3. szanowania i egzekwowania wyroków Najwyższego Sądu Federalnego,
   4. utrzymywania stabilności wewnętrznej, czyli takiego stanu panującego w regionie, który nie zagraża integralności II Federacji Nordackiej.
6. W przypadku, gdy polityka zagraniczna prowadzona przez Wspólnotę Autonomiczną rażąco godzi w interesy II Federacji Nordackiej, Kongres ma prawo podjąć uchwałę poprzez większość specjalną o tymczasowym przejęciu kontroli nad dyplomacją wspólnoty przez władze federalne - nie dłużej niż na 3 miesiące. Wspólnota autonomiczna ma prawo zaskarżyć decyzję Kongresu do Najwyższego Sądu Federalnego, jeśli uzna uchwałę za bezzasadną.
7. Kongres ma prawo anulować zmiany przepisów dotyczących przystępowania i występowania prowincji ze wspólnoty zawartych w konstytucji wspólnotowej, jeśli uzna je za nieracjonalne lub niezgodne z Konstytucją II Federacji Nordackiej. Wniosek o podjęcie uchwały w tej sprawie wnosi minimum dwóch Kongresmenów, a uchwała podejmowana jest poprzez większość specjalną.

Artykuł 22b.

1. Prowincja wolna to samorządny region będący integralną częścią II Federacji Nordackiej, który nie podlega żadnej wspólnocie autonomicznej.
2. Prowincje wolne posiadają wszelkie prawa przysługujące prowincji wspólnotowej, a ponadto prawo do:
   1. ustanawiania prawa lokalnego i prowadzenia własnej polityki wewnętrznej zgodnych z prawem federalnym,
   2. własnego ciała ustawodawczego oraz wykonawczego,
   3. dysponowania własnym majątkiem,
3. Prowincje wolne mają obowiązek:
   1. szanowania i egzekwowania prawa federalnego oraz wyroków Najwyższego Sądu Federalnego,
   2. utrzymywania stabilności wewnętrznej, 
4. Prowincja wolna staje się prowincją wspólnotową wraz z przystąpieniem do wspólnoty autonomicznej lub wraz z jej utworzeniem.

Artykuł 22c.

1. Prowincja wspólnotowa to integralna część wspólnoty autonomicznej, która niegdyś była prowincją wolną albo samorządem w niepodległym państwie, które przystąpiło do II FN jako wspólnota autonomiczna.
2. Prowincja wspólnotowa ma prawo do:
   1. kultywowania swoich tradycji,
   2. samodzielnego określania swojej symboliki.
3. Prowincja wspólnotowa ma obowiązek przestrzegać prawa federalnego oraz prawa wspólnoty autonomicznej, do której należy.
4. Prowincja wspólnotowa staje się prowincją wolną wraz z wystąpieniem ze wspólnoty autonomicznej.

Artykuł 22d.

Dystryktami są obszary II Federacji Nordackiej pozbawione autonomii i pozostające pod bezpośrednią kontrolą władz centralnych.

Artykuł 23.

1. Prowincje wolne i wspólnoty autonomiczne mają prawo do wystąpienia ze struktur II Federacji Nordackiej na podstawie równego i sprawiedliwego referendum ogólnoprowincjonalnego, w którym ponad połowa głosujących opowie się za wyjściem ich regionu z II Federacji Nordackiej.
2. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku referendum, władze regionu przedkładają informację o wyniku przed Kongres oraz Prezydenta. Po upływie dwóch tygodni od złożenia pisma z informacją o wyniku referendum, proces secesji dobiega końca. W czasie trwania okresu wyjścia, prowincja dalej jest częścią II Federacji Nordackiej.

Art. 9.

Ustawa wchodzi w życie wraz z podpisaniem przez Prezydenta II Federacji Nordackiej.

DW: @Członek Kongresu

Edytowane 5 Grudnia 2023 przez Leonid Repulijski
zmiana prefiksu

[Waksman 1 179]

Dwa pytania do projektodawcy @Leonid Repulijski :

1. Co jeśli wspólnota autonomiczna będzie prowadziła politykę zagraniczną niezgodną z tą federalną? Jakie działania może podjąć rząd lub Kongres żeby ten stan zmienić i przywołać władze takiej wspólnoty do porządku?
2. Prawo do posiadania konstytucji lokalnej widzę tylko we wspólnotach autonomicznych. Co w takim razie z prowincjami wolnymi? Czy wraz z tą ustawą one tracą do tego prawo?

[Leonid Repulijski 277]

1. Myślę, że pierwszym krokiem byłoby udzielenie przez władze centralne upomnienia Wspólnocie Autonomicznej. Jeśli po takim upomnieniu WA dalej będzie prowadzić politykę godzącą w interesy II Federacji Nordackiej, np. podpisywała z naszym wrogiem umowy w sprawie budowy baz wojskowych na jej terytorium, to sprawa powinna zostać zgłoszona do sądu. W odrębnej ustawie, np. w ustawie o Najwyższym Sądzie Federalnym możemy zawrzeć, jakie sankcje może nałożyć sąd na nieposłuszną WA. Może tymczasowe przejęcie kontroli nad dyplomacją wspólnoty przez władze centralne? Konstytucja jest już wystarczająco obszerna. Takie szczegóły trzeba zawierać w ustawach skupiających się na danej kwestii.
2. Zarówno WA jak i wolna prowincja mają według projektu prawo do uchwalania prawa lokalnego, a co za tym idzie - konstytucji lokalnej. Kwestia konstytucji wspólnotowej została poruszona tylko w aspekcie obowiązków - że zmiany tej konstytucji wymagają aprobaty Kongresu. Po namyśle zastanawiam się jednak, czy to jest nam potrzebne? W tej kontroli zmian konstytucji chodziło mi o to, aby władze centralne pilnowały, by w konstytucji wspólnotowej znalazły się przepisy dot. przyłączania się i odłączania się prowincji i żeby nie były one wzięte z kosmosu. W praktyce może to doprowadzić do nadużyć ze strony władz federalnych. Może więc trzeba doprecyzować, że zmiana tych konkretnych zapisów konstytucji wymaga aprobaty Kongresu, a całą resztę można zmieniać dowoli?

@Waksman

Edytowane 9 Listopada 2023 przez Leonid Repulijski

[Waksman 1 179]

32 minuty temu, Leonid Repulijski napisał:

Myślę, że pierwszym krokiem byłoby udzielenie przez władze centralne upomnienia Wspólnocie Autonomicznej. Jeśli po takim upomnieniu WA dalej będzie prowadzić politykę godzącą w interesy II Federacji Nordackiej, np. podpisywała z naszym wrogiem umowy w sprawie budowy baz wojskowych na jej terytorium, to sprawa powinna zostać zgłoszona do sądu. W odrębnej ustawie, np. w ustawie o Najwyższym Sądzie Federalnym możemy zawrzeć, jakie sankcje może nałożyć sąd na nieposłuszną WA. Może tymczasowe przejęcie kontroli nad dyplomacją wspólnoty przez władze centralne? Konstytucja jest już wystarczająco obszerna. Takie szczegóły trzeba zawierać w ustawach skupiających się na danej kwestii.

Co w sytuacji w której nie ma żądnego sędziego w NSF? Wtedy jest klops. Ja proponuję rozwiązać to nie sądem, a Kongresem. Większość specjalna musi zagłosować za uchwałą o tymczasowym pozbawieniu prawa do prowadzenia polityki zagranicznej przez Wspólnotę Autonomiczną. Oczywiście zabezpieczenie w formie sądu też musi być, ale przede wszystkim powinien o tym decydować Kongres.

34 minuty temu, Leonid Repulijski napisał:

Po namyśle zastanawiam się jednak, czy to jest nam potrzebne? W tej kontroli zmian konstytucji chodziło mi o to, aby władze centralne pilnowały, by w konstytucji wspólnotowej znalazły się przepisy dot. przyłączania się i odłączania się prowincji i żeby nie były one wzięte z kosmosu. W praktyce może to doprowadzić do nadużyć ze strony władz federalnych. Może więc trzeba doprecyzować, że zmiana tych konkretnych zapisów konstytucji wymaga aprobaty Kongresu, a całą resztę można zmieniać dowoli?

Żeby wszystko trzymało się kupy Kongres powinien mieć jakąś funkcję kontrolną nad tymi zmianami. Niech wspólnoty zmieniają sobie te konstytucje, ale jeśli coś będzie nie tak, to grupa minimum dwóch kongresmenów powinna mieć prawo do wdrożenia procedury unieważnienia lub zmiany takich przepisów.

[Leonid Repulijski 277]

Autopoprawka. Wykreślamy pkt. 2. ust. 5. z art. 22a.:

Cytat

 

5. Wspólnoty autonomiczne mają obowiązek:

1. przestrzegać przepisów swoich konstytucji,
2. zmieniać przepisy swoich konstytucji wyłącznie za zgodą Kongresu II Federacji Nordackiej,
3. szanowania i egzekwowania prawa federalnego z wyłączeniem aktów wykonawczych,
4. szanowania i egzekwowania wyroków Najwyższego Sądu Federalnego,
5. utrzymywania stabilności wewnętrznej, czyli takiego stanu panującego w regionie, który nie zagraża integralności II Federacji Nordackiej.

 

(Btw, czy da się zamienić te cyfry w zagnieżdżonej liście na litery?)

Dodajemy ustęp 6. i 7. o treści:

Cytat

6. W przypadku, gdy polityka zagraniczna prowadzona przez Wspólnotę Autonomiczną rażąco godzi w interesy II Federacji Nordackiej, Kongres ma prawo podjąć uchwałę poprzez większość specjalną o tymczasowym przejęciu kontroli nad dyplomacją wspólnoty przez władze federalne - nie dłużej niż na 3 miesiące. Wspólnota autonomiczna ma prawo zaskarżyć decyzję Kongresu do Najwyższego Sądu Federalnego, jeśli uzna uchwałę za bezzasadną.

7. Kongres ma prawo anulować zmiany przepisów dotyczących przystępowania i występowania prowincji ze wspólnoty zawartych w konstytucji wspólnotowej, jeśli uzna je za nieracjonalne lub niezgodne z Konstytucją II Federacji Nordackiej. Wniosek o podjęcie uchwały w tej sprawie wnosi minimum dwóch Kongresmenów, a uchwała podejmowana jest poprzez większość specjalną.

Jaką opinię wyrażają @Członek Kongresu wobec tych zmian?

[Albert Fryderyk de Espada 888]

8 godzin temu, Leonid Repulijski napisał:

Jaką opinię wyrażają @Członek Kongresu wobec tych zmian?

W sumie nawet lepiej by się to sprawdziło niżeli każdorazowo oczekiwać na decyzję kongresu przy każdej zmianie.

[Leonid Repulijski 277]

Naniosłem poprawki na projekt.

Czy są jeszcze jakieś uwagi?

[Waksman 1 179]

Nie mam więcej uwag.

[Leonid Repulijski 277]

Drobne poprawki w projekcie: nadajemy Prezydentowi prawo do nadawania orderów i odznaczeń (oraz ich odbierania za zgodą Kongresu), Premierowi prawo do podpisywania umów międzynarodowych i przekazywania swoich uprawnień ministrowi. Językiem urzędowym staje się nordacki obok mowy powszechnej. Usuwa się definicję ustawy specjalnej, która de facto sprawia, że każda ustawa podejmowana przez Kongres musi być ustawą specjalną.

Poniżej załączam aktualne brzmienie projektu:

 

Art. 1.

Niniejszy dokument prawny zmienia brzmienie Konstytucji II Federacji Nordackiej z dnia 31 lipca 2023 roku.

Art. 2.

Dodaje się ustęp 7. do art. 1. o treści: "czerpie z dorobku oraz tradycji Unii Trzech Narodów, I Federacji Nordackiej i Unii Nordackiej.".

Art. 3.

Dodaje się art. 4a. o treści:

W II Federacji Nordackiej obowiązuje następująca hierarchia aktów prawnych:

1) Konstytucja;
2) ustawy specjalne;
3) ratyfikowane umowy międzynarodowe;
4) ustawy zwykłe, zwane także ustawami;
5) akty wykonawcze;
6) prawo lokalne;
7) prawo naturalne i zwyczajowe.

Art. 4.

W artykule piątym zmienia się treść ust. 5. ("powołuje członków Federalnej Komisji Wyborczej, która czuwa nad organizacją i przeprowadzeniem wyborów i referendów.") na "powołuje Prezesa Federalnej Komisji Wyborczej.".

Art. 5.

Zmienia się treść art. 7. ("Prezydent posiada prawo do weta ustawodawczego, które Kongres może odrzucić.") na "Prezydent posiada prawo do weta ustawodawczego, które Kongres może odrzucić większością specjalną.".

Art. 6.

Zmienia się treść art. 9. i 10. ("Artykuł 9. Kongres uchwala prawo federacyjne.

Artykuł 10. Kongres wybierany jest na trzymiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych. Na członka Kongresu może zostać wybrany wyłącznie obywatel Nordaty.")

na: "

Artykuł 9.
Kongres to najwyższy organ władzy ustawodawczej w II Federacji Nordackiej.

Artykuł 10.

1. Kongres wybierany jest na trzymiesięczną kadencję w wyborach tajnych, bezpośrednich, równych, powszechnych i proporcjonalnych.

2. Na Członka Kongresu może zostać wybrany wyłącznie obywatel Nordaty.".

Art. 7.

Zmienia się treść art. 13. ("

Kongres uchwala ustawy:

1. Zwykłe.

2. Specjalne, czyli takie, które regulują działanie instytucji państwowych, zarządzanych bezpośrednio przez Prezydenta II Federacji Nordackiej, Radę Ministrów lub osoby upoważnione.

3. Konstytucyjne, czyli takie, które zmieniają albo uchylają zapis lub zapisy niniejszej Konstytucji, a także uchylają ją w całości.

") na: "

1. Kongres uchwala ustawy konstytucyjne, które zmieniają albo uchylają zapis lub zapisy niniejszej Konstytucji; podejmuje uchwały, które są aktami wykonawczymi; uchwala ustawy zwykłe i ustawy specjalne.
2. Kongres w toku debaty może zmienić rangę procedowanej ustawy zwykłej na ustawę specjalną albo ustawy specjalnej na ustawę zwykłą. Taka decyzja podejmowana jest w głosowaniu, gdzie wolę zmiany musi wyrazić zwykła większość Członków Kongresu.".

 

Art. 8.

Zmienia się treść ust. 1.-3. art. 14. ("

1. Kongres uchwala ustawy zwykłe poprzez większość zwykłą – oddanie ponad połowy głosów „Za” ustawą.
2. Kongres uchwala ustawy specjalne poprzez większość kwalifikowaną ⅔ głosów „Za”.
3. Kongres uchwala ustawy konstytucyjne poprzez większość kwalifikowaną ¾ głosów „Za”.

") na:

"

1. Kongres uchwala ustawy zwykłe poprzez większość zwykłą – oddanie więcej głosów “Za” niż “Przeciw”.
2. Kongres uchwala ustawy specjalne i ratyfikuje umowy międzynarodowe poprzez większość specjalną – ⅔ głosów „Za”.
3. Kongres uchwala ustawy konstytucyjne poprzez większość konstytucyjną – ¾ głosów „Za”.

".

Art. 9.

Zmienia się treść Rozdziału V, którego dawna treść zostaje załączona w aneksie do ustawy, na: "

ROZDZIAŁ V
USTRÓJ TERYTORIALNY

Artykuł 20.

W II Federacji Nordackiej wyróżnia się następujące jednotki podziału terytorialnego:

1) Państwa stowarzyszone,
2) Wspólnoty autonomiczne,
3) Prowincje,
4) Dystrykty.

Artykuł. 21a.

1. Państwo stowarzyszone to niepodległy albo częściowo niepodległy kraj, który na podstawie zawartego z II Federacją Nordacką traktatu zdecydował się na przekazanie jej części swoich suwerennych uprawnień. W szczególności dotyczy to wspólnej waluty, wojska, polityki zagranicznej lub współdzielenia systemów informatycznych. 
2. Prawa i obowiązki danego państwa stowarzyszonego reguluje zawarty z nim traktat ratyfikowany przez Kongres.

Artykuł 21b.

1. Wspólnota autonomiczna to szczególna jednostka podziału terytorialnego II Federacji Nordackiej, która oprócz autonomii w zakresie polityki wewnętrznej, posiada ograniczone prawo do prowadzenia polityki zagranicznej.
2. Wspólnoty autonomiczna zakładane są na wniosek prowincji za zgodą Kongresu wyrażoną w uchwale podjętą większością specjalną.
3. Wspólnota autonomiczna staje się prowincją:
   1. na wniosek władz wspólnoty za zgodą Kongresu wyrażoną w uchwale podjętą większością zwykłą;
   2. automatycznie, gdy przez 60 dni z rzędu liczba osób zameldowanych we wspólnocie nie przekracza 4.
4. Wspólnoty autonomiczne posiadają wszelkie prawa przysługujące prowincji, a ponadto prawo do:
   1. własnych organów władzy,
   2. samodzielnego prowadzenia polityki zagranicznej zgodnej z interesami II Federacji Nordackiej,
   3. zawierania umów międzynarodowych zgodnych z prawem II Federacji Nordackiej,
   4. pierwszeństwa prawa lokalnego nad aktami wykonawczymi II Federacji Nordackiej.
5. Wspólnoty autonomiczne mają obowiązek:
   1. przestrzegać przepisów swoich konstytucji,
   2. szanowania i egzekwowania prawa federalnego z wyłączeniem aktów wykonawczych,
   3. szanowania i egzekwowania wyroków Najwyższego Sądu Federalnego,
   4. utrzymywania stabilności wewnętrznej, czyli takiego stanu panującego w regionie, który nie zagraża integralności II Federacji Nordackiej.
6. W przypadku, gdy polityka zagraniczna prowadzona przez Wspólnotę Autonomiczną rażąco godzi w interesy II Federacji Nordackiej, Kongres ma prawo podjąć uchwałę poprzez większość specjalną o tymczasowym przejęciu kontroli nad dyplomacją wspólnoty przez władze federalne - nie dłużej niż na 3 miesiące. Wspólnota autonomiczna ma prawo zaskarżyć decyzję Kongresu do Najwyższego Sądu Federalnego, jeśli uzna uchwałę za bezzasadną.

Artykuł 21c.

1. Prowincja to autonomiczny i integralny region II Federacji Nordackiej.
2. Prowincje posiadają prawa do:
   1. ustanawiania prawa lokalnego i prowadzenia własnej polityki wewnętrznej zgodnych z prawem federalnym,
   2. własnego ciała ustawodawczego oraz wykonawczego,
   3. dysponowania własnym majątkiem,
   4. kultywowania swoich tradycji,
   5. samodzielnego określania swojej symboliki.
3. Prowincje mają obowiązek:
   1. szanowania i egzekwowania prawa federalnego oraz wyroków Najwyższego Sądu Federalnego,
   2. utrzymywania stabilności wewnętrznej, 

Artykuł 21d.

Dystryktami są obszary II Federacji Nordackiej pozbawione autonomii i pozostające pod bezpośrednią kontrolą władz centralnych.

Artykuł 22. [Procedura akcesyjna]

1. Niepodległe polskie państwa wirtualne mogą złożyć wniosek o akcesję do II FN jako prowincja lub wspólnota autonomiczna do Ministra Spraw Zagranicznych lub Premiera II FN. Organ, do którego złożono wniosek, ma obowiązek podpisać z niepodległym krajem traktat akcesyjny, który wchodzi w życie wraz z pozytywnym zakończeniem się procedury akcesyjnej albo jest automatycznie wypowiadany po negatywnym zakończeniu się procedury akcesyjnej.
2. Traktat akcesyjny jest ratyfikowany przez Kongres zwykłą większością. Odmowa ratyfikowania traktatu przez Kongres równoznaczna jest z odrzuceniem wniosku o akcesję.
3. Wniosek o akcesję jako prowincja jest akceptowany wraz z ratyfikacją traktatu przez Kongres.
4. Traktat akcesyjny wspólnoty autonomicznej po ratyfikacji przez Kongres musi zostać pozytywnie zaopiniowany przez obywateli II Federacji Nordackiej w referendum ogólnofederalnym organizowanym przez Federalną Komisję Wyborczą w 7 dni po ratyfikacji traktatu. Jeśli ponad połowa głosujących w referendum opowie się ZA przystąpieniem do federacji nowej wspólnoty, procedura akcesyjna kończy się pozytywnym wynikiem, a traktat akcesyjny wchodzi w życie. W przeciwnym wypadku wniosek o akcesję zostaje odrzucony.

Artykuł 23. [Procedura secesyjna]

1. Prowincje i wspólnoty autonomiczne mają prawo do wystąpienia ze struktur II Federacji Nordackiej na podstawie równego i sprawiedliwego referendum ogólnoregionalnego, w którym ponad połowa głosujących opowie się za wyjściem ich regionu z II Federacji Nordackiej.
2. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku referendum, władze regionu przedkładają informację o wyniku przed Kongres oraz Prezydenta. Po upływie dwóch tygodni od złożenia pisma z informacją o wyniku referendum, proces secesji dobiega końca. W czasie trwania okresu wyjścia, region dalej jest częścią II Federacji Nordackiej.".

Art. 10.

Dodaje się do art. 18.:

1. Ustęp 4. o treści "podpisuje w imieniu II Federacji Nordackiej umowy międzynarodowe i przekłada je Kongresowi do ratyfikacji.".
2. Ustęp 5. o treści "uznaje, a za zgodą Kongresu wyrażoną w uchwale wycofuje uznanie innym mikronacjom.".
3. Ustęp 6. o treści "może przekazać część swoich uprawnień odpowiedniemu ministrowi.".

Art. 11.

Zmienia się treść Art. 2. ("Językiem urzędowym w II Federacji Nordackiej jest język polski.") na "Językami urzędowymi w II Federacji Nordackiej są: język nordacki, który podlega szczególnej ochronie określonej w odrębnej ustawie oraz mowa powszechna, w której zapisano niniejszą Konstytucję.".

Art. 12.

Ustawa wchodzi w życie wraz z podpisaniem przez Prezydenta II Federacji Nordackiej.

Edytowane 1 Grudnia 2023 przez Leonid Repulijski
autopoprawka

[Albert Fryderyk de Espada 888]

Hmm, skoro prezydent nadaje odznaczenia to kto je ustanawia? Kongres? Czy może sam Prezydent? 

Ja wiem że niby pierdoła ale lepiej już przy okazji odznaczeń to ustalić żeby nie było nieprzyjemnych konsekwencji.

[Leonid Repulijski 277]

9 minut temu, Albert Fryderyk de Espada napisał:

Hmm, skoro prezydent nadaje odznaczenia to kto je ustanawia? Kongres? Czy może sam Prezydent? 

Chyba lepiej by było, aby ustanawiane były przez Kongres. Prezydent nie stanowi prawa, a je wykonuje, więc raczej to Kongres powinien po debacie określać jakie mamy odznaczenia i jak wyglądają, a Prezydent tylko je nadawać według uznania.

[Albert Fryderyk de Espada 888]

No i jest to dla mnie jak najbardziej sensowne, pytanie czy potrzeba nam to gdzieś zapisać czy założymy że taki jest i będzie stan rzeczny.

[Leonid Repulijski 277]

7 minut temu, Albert Fryderyk de Espada napisał:

No i jest to dla mnie jak najbardziej sensowne, pytanie czy potrzeba nam to gdzieś zapisać czy założymy że taki jest i będzie stan rzeczny.

Kongres uchwala ustawy, więc możemy zrobić ustawę o orderach i odznaczeniach państwowych.

[Piotr Jankowski 140]

Wydaje mi się, że kwestia odznaczeń powinna być określona w odpowiedniej ustawie. Nie widzę sensu wpisywania tego do konstytucji. Nie wszystkie odznaczenia muszą być nadawane przez prezydenta.

[Waksman 1 179]

 

1 godzinę temu, Leonid Repulijski napisał:

Usuwa się definicję ustawy specjalnej, która de facto sprawia, że każda ustawa podejmowana przez Kongres musi być ustawą specjalną.

Nie zgadzam się z tym stwierdzeniem. Pojęcie ustawy specjalnej jest bardzo potrzebne, bo rozróżnia ustawy kluczowe, od ustaw zmieniających kilka drobnych przepisów. Ustawy specjalne są ustawami o instytucjach państwowych, np. o Policji, o uniwersytecie, o sądach, o edukacji itd., a ustawy zwykłe są o wszystkim innym - o obywatelstwie, o gospodarce, o podatkach itd. Jestem przeciwny usunięciu z Konstytucji i naszego prawodawstwa ustaw specjalnych.

[Leonid Repulijski 277]

3 godziny temu, Waksman napisał:

Nie zgadzam się z tym stwierdzeniem. Pojęcie ustawy specjalnej jest bardzo potrzebne, bo rozróżnia ustawy kluczowe, od ustaw zmieniających kilka drobnych przepisów. Ustawy specjalne są ustawami o instytucjach państwowych, np. o Policji, o uniwersytecie, o sądach, o edukacji itd., a ustawy zwykłe są o wszystkim innym - o obywatelstwie, o gospodarce, o podatkach itd. Jestem przeciwny usunięciu z Konstytucji i naszego prawodawstwa ustaw specjalnych.

Ja też uważam, że musi być rozróżnienie między ustawami specjalnymi a zwykłymi. Ale nie sądzę, że kryterium dla tego rozróżnienia powinno być to, czy ustawa reguluje działanie instytucji państwowej, czy też nie reguluje. Na dobrą sprawę, wszystkie rzeczy w tym kraju podlegają jakiejś instytucji. Ustawa o gospodarce? Jeśli powołamy w niej do życia Bank Centralny albo administrację konta w MBP, to już musimy ją zaliczyć do ustaw specjalnych. Ustawa o podatkach? Jeśli powołamy administrację skarbową w tej samej ustawie, która pobierałaby podatki i pilnowała obowiązku ich spłaty, to mamy już ustawę specjalną.

Natomiast ironicznie, ustawa o obywatelstwie, w której zawarta jest bardzo wrażliwa kwestia utraty obywatelstwa, jest jedynie ustawą zwykłą, bo nie reguluje działania żadnego organu, np. Urzędu ds. Nowych Obywateli. Możemy poprzez większość zwykłą przepchnąć przez Kongres kontrowersyjne przepisy odbierania obywatelstwa, za to zmiana ustawy o radzie języka nordackiego (która na dobrą sprawę mogłaby bez problemu działać nawet niezależnie od władzy, oddolnie i nie być regulowana ustawowo) wymaga od nas większości kwalifikowanej.

Możemy napisać inną definicję ustawy specjalnej... Ale znowu pojawią się wyjątki, w których zdrowy rozsądek podpowiada nam, że jakaś sprawa jest na tyle niekluczowa, by nie być ustawą specjalną, ale definicja nakaże nam uznać ją za ustawę specjalną. I na odwrót - mamy istotne przepisy, np. te o utracie obywatelstwa, a Kongres może taką ustawę przegłosować jako ustawę zwykłą.

Do każdej ustawy raczej powinniśmy podchodzić indywidualnie i decydować się samemu, do jakiej kategorii ją zakwalifikujemy, a nie kierować się z góry narzuconym warunkiem...

Jeśli jednak upieramy się przy nadaniu ustawie specjalnej jakiejś sztywnej definicji, to na pewno powinna ona brzmieć inaczej, aniżeli obecnie.

[Waksman 1 179]

 

Godzinę temu, Leonid Repulijski napisał:

Ja też uważam, że musi być rozróżnienie między ustawami specjalnymi a zwykłymi. Ale nie sądzę, że kryterium dla tego rozróżnienia powinno być to, czy ustawa reguluje działanie instytucji państwowej, czy też nie reguluje. Na dobrą sprawę, wszystkie rzeczy w tym kraju podlegają jakiejś instytucji. Ustawa o gospodarce? Jeśli powołamy w niej do życia Bank Centralny albo administrację konta w MBP, to już musimy ją zaliczyć do ustaw specjalnych. Ustawa o podatkach? Jeśli powołamy administrację skarbową w tej samej ustawie, która pobierałaby podatki i pilnowała obowiązku ich spłaty, to mamy już ustawę specjalną.

Natomiast ironicznie, ustawa o obywatelstwie, w której zawarta jest bardzo wrażliwa kwestia utraty obywatelstwa, jest jedynie ustawą zwykłą, bo nie reguluje działania żadnego organu, np. Urzędu ds. Nowych Obywateli. Możemy poprzez większość zwykłą przepchnąć przez Kongres kontrowersyjne przepisy odbierania obywatelstwa, za to zmiana ustawy o radzie języka nordackiego (która na dobrą sprawę mogłaby bez problemu działać nawet niezależnie od władzy, oddolnie i nie być regulowana ustawowo) wymaga od nas większości kwalifikowanej.

Możemy napisać inną definicję ustawy specjalnej... Ale znowu pojawią się wyjątki, w których zdrowy rozsądek podpowiada nam, że jakaś sprawa jest na tyle niekluczowa, by nie być ustawą specjalną, ale definicja nakaże nam uznać ją za ustawę specjalną. I na odwrót - mamy istotne przepisy, np. te o utracie obywatelstwa, a Kongres może taką ustawę przegłosować jako ustawę zwykłą.

Do każdej ustawy raczej powinniśmy podchodzić indywidualnie i decydować się samemu, do jakiej kategorii ją zakwalifikujemy, a nie kierować się z góry narzuconym warunkiem...

Jeśli jednak upieramy się przy nadaniu ustawie specjalnej jakiejś sztywnej definicji, to na pewno powinna ona brzmieć inaczej, aniżeli obecnie.

Rozumiem te obawy. Jednak ja uważam, że to nie do Kongresmena powinien należeć wybór odnośnie rodzaju pisanej ustawy. Proponuję takie rozwiązanie - jeśli ustawa miałaby zostać określona mianem "specjalnej" powinna spełnić kilka warunków, m. in. jej kluczowość w państwie czy ilość instytucji państwowych, których działanie reguluje.

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg 348]

A kto będzie taką "kluczowość" ustalał?

[Waksman 1 179]

50 minut temu, Bolesław Kirianóo von Hohenburg napisał:

A kto będzie taką "kluczowość" ustalał?

Nie kto, tylko co - w tym przypadku Konstytucja. Przepis będzie trzeba sformułować tak, żeby był zrozumiały dla wszystkich, i żeby nie było w tym przepisie jakiejś dziury. Po powrocie z nieistniejącej, realowej pracy do domu spróbuję zaprezentować Wysokiemu Kongresowi taki przepis.

[Albert Fryderyk de Espada 888]

Jakby nie widzę tu jakiegoś konfliktu interesu. Wszyscy chyba jednogłośnie się zgadzają że wystarczy zmienić definicję zapisu o ustawie specjalnej.

Mam nawet dość prozaiczne ale chyba całkiem dobre rozwiązanie. Aby uniknąć definiowania czym ustawa specjalna powinna się zajmować można by pozostawić zapis stwierdzający że to kongres w toku debaty nad danym projektem uznaje że jest on na tyle kluczowy by uzyskać status ustawy specjalnej. 
Może się to odbywać podobnie jak zgłaszanie poprawek gdzie jeden z kongresmenów poddaje pod głosowanie zmiany projektu ustawy ze zwykłej na specjalną lub vice versa stwierdzając że projekt albo jest lub nie jest na tyle ważny i kluczowy by tą specjalnością go objąć.

[Leonid Repulijski 277]

 Czcigodny Kongresie,

2 godziny temu, Albert Fryderyk de Espada napisał:

Mam nawet dość prozaiczne ale chyba całkiem dobre rozwiązanie. Aby uniknąć definiowania czym ustawa specjalna powinna się zajmować można by pozostawić zapis stwierdzający że to kongres w toku debaty nad danym projektem uznaje że jest on na tyle kluczowy by uzyskać status ustawy specjalnej. 

Mówiłem dokładnie to samo.

 

Edytowane 13 Listopada 2023 przez Leonid Repulijski

[Albert Fryderyk de Espada 888]

No teraz trzeba to tylko przełożyć na język formalny i zawrzeć w konstytucji. 

[Leonid Repulijski 277]

W dniu 12.11.2023 o 16:39, Leonid Repulijski napisał:

Art. 7.

Zmienia się treść art. 13. ("

Kongres uchwala ustawy:

1. Zwykłe.

2. Specjalne, czyli takie, które regulują działanie instytucji państwowych, zarządzanych bezpośrednio przez Prezydenta II Federacji Nordackiej, Radę Ministrów lub osoby upoważnione.

3. Konstytucyjne, czyli takie, które zmieniają albo uchylają zapis lub zapisy niniejszej Konstytucji, a także uchylają ją w całości.

") na: "

1. Kongres uchwala ustawy konstytucyjne, które zmieniają albo uchylają zapis lub zapisy niniejszej Konstytucji; podejmuje uchwały, które są aktami wykonawczymi; uchwala ustawy zwykłe i ustawy specjalne.
2. Kongres w toku debaty może zmienić rangę procedowanej ustawy zwykłej na ustawę specjalną albo ustawy specjalnej na ustawę zwykłą. Taka decyzja podejmowana jest w głosowaniu, gdzie wolę zmiany musi wyrazić zwykła większość Członków Kongresu.".

Składam autopoprawkę do projektu, która wynika z naszych ustaleń w trakcie debaty.

Proszę przejrzeć skrupulatnie całość projektu i sprawdzić, czy żadne przepisy nie budzą Państwa wątpliwości. Jeśli nie ma więcej uwag, to przejdziemy do głosowania nad nowelizacją.

[Henryk Ziemiański 164]

Popieram projekt. 

[Albert Fryderyk de Espada 888]

No jakkolwiek kuriozalnie to nie zabrzmi, zgadzam się z przedmówcą. 

Mamy konsensus w każdej z poruszanych kwestii i można przejść do głosowania.