Budynek w którym mieści się filharmonia położony jest na sztucznej wyspie u ujścia rzeki Tulusy do morza Muratyckiego.
Oryginalnie w miejscu filharmonii znajdował się wiekowy magazyn, który w 1968 roku wyremontowano i 3 lata później podjęto decyzję o konstrukcji nad nim gmachu filharmonii.
Nadbudówkę w większości wykonano ze szkła a samo zaprojektowanie i zrealizowanie projektu zajęło niespełna 9 lat. Salę koncertową na 2.100 miejsc zaprojektowano jako „szklany namiot” będący nadbudową na szczycie magazynu. Szklana fasada budynku składa się łącznie z 1096 zakrzywionych szklanych elementów[. W budynku byłego magazynu znajduje się 26 kondygnacji, ponieważ poszczególne kondygnacje starego magazynu były pomieszczeniami wysokimi, postanowiono o ich wyburzeniu i pozostawieniu, tylko zewnętrznej ceglanej elewacji budynku. Zlokalizowano w nim m.in. sale konferencyjne, spa, parking; taras widokowy mierzy 4 tys. m. kw. Jest to jeden z najwyższych obiektów w całym mieście, mierzący 110 metrów wysokości.
Średnio raz w tygodniu mają tu miejsca widowiska dla publiczności, uświadczyć można tu poza grą całych zespołów również obecność pojedynczych artystów, pianistów, wokalistów, skrzypków i wielu wielu innych.