Albert Fryderyk de Espada

Rakieta osiągnęła docelową wysokość. Za chwilę rozpocznie się końcowe spalanie które nada rakiecie prędkość orbitalną, kończąc tym samym pierwszą fazę. Selene-1 osiągnie prędkość orbitalną za 3... 2... 1... Szanowni państwo MRK-2 z satelitą Selene na pokładzie z powodzeniem weszła na orbitę i rozpoczyna drugą fazę spalania która skieruje rakietę w stronę naszego satelity Luny.

Rakieta MRK-2 z satelitą na pokładzie stopniowo kontynuuje wspinaczkę na docelowy pułap. W centrum rozbrzmiały niezliczone oklaski i wyrazy szczęścia, które jednak szybko ukrócił dyrektor generalny stwierdzając że mają jeszcze wiele do zrobienia zanim będzie można otworzyć szampana i świętować sukces. Przy osiągnięci pułapu 3 tyś kilometrów rakieta widocznie rozpoczęła zaplanowany skręt umożliwiający wejście na właściwą orbitę w przeciągu kilku minut.

Obsługa naziemna sygnalizuje gotowość. Komunikat zmusza wszystkich obecnych na platformie do opuszczenia obszaru startu. W centrum kontroli lotów na te kilka niezwykle ważnych chwil zapanowała grobowa cisza. Jedynie kontroler zająwszy miejsce przy konsoli uruchomił zegar i rozpoczął odliczanie. 10... 9... 8... 7... ? 5... 4... 3... 2... 1... Następuje zapłon a rakieta z satelitą Selene-1 wznosi się w kierunku orbity okołopolińskiej.

Rakieta MRK-2 z satelitą Selene-1 została umieszczona w pozycji startowej. Na ziemi trwają już ostatnie przygotowania przed startem a w centrum kontroli lotów w Zarwaz da się wyczuć nerwową atmosferę gdyż startowi będzie przyglądał się z bliska sam Prezydent Espada co może powodować wśród kontrolerów i pracowników lekki dyskomfort, tym bardziej że prezydent bardzo liczy na sukces programu który zainicjował i w którym pokłada wielkie nadzieje.

Misja Selene-1 startuje już dziś

Około godziny 22:00 do portu w Kostrzyniu dotarł ładunek z głębi kraju. Długo wyczekiwane komponenty zamówionej w Edelweiss linii kolejowej, w tym przede wszystkim ładunek podkładów i szyn. Już od dłuższego czasu w porcie na ładunek oczekiwały oba statki ASC wynajęte do przewiezienia całego ładunku do portów w Austro-Węgrzech.

Ja tam jakiś nazbyt religijny nie jestem i tak samo religią w jakimkolwiek wydaniu się nie interesuję ale dobry pomysł i narrację zawsze postaram się wspomóc. Więc jeżeli będą chętni to jakaś burza mózgów może znajdzie nam ciekawy pomysł na celebrację i będzie można przejść do pilnowania i następnie realizacji.

Po wielu perypetiach, niezliczonych chorobach wśród podwykonawców jesteśmy gotowi by ruszyć do kotliny. Oftopic: Jako iż staram się w mniejszym lub większym stopniu coś tam działać to porozumiałem się z @Heinz-Werner Grüner by ruszyć ten projekt gdyż rozpoczęliśmy go tak dawno temu a dalej nie byliśmy w stanie go ruszyć, dlatego upraszczamy znacząco proces i fazy przejściowe żeby w ogóle móc dokończyć zamówienie.

Selene-1 Po wielu tygodniach prac pierwsza misja z programu Selene wkracza w końcową fazę i już niebawem dane nam będzie podziwiać start pierwszej rakiety MRK-2 wraz z satelita Selene-1 na pokładzie. Zgodnie z założeniami celem misji jak i całego programu jest zbadanie przedpola Luny na następne misje w niedalekiej przyszłości. Prace nad startem wchodzą już w ostateczną fazę i do startu dojdzie gdy wszystkie niezbędne procedury zostaną spełnione a cała konstrukcja dokładnie sprawdzona wzdłuż i wszerz przez najznamienitszych specjalistów i inżynierów pracujących w Muratyckiej Agencji Kosmicznej. Start odbędzie się w przeciągu najbliższych dni.

W naszej sytuacji... wszystkie a i tak może się okazać mało.

Żeby zyskać przychylność bogów to trzeba by chyba całe sąsiednie państwo złożyć w ofierze.

A co gdyby połączyć nasze dotychczasowe plany z tymi założeniami. ( @Bolesław Kirianóo von Hohenburg powinien wiedzieć o co chodzi a jeżeli nie to chętnie wymienne jeszcze przemyślenia na PW gdyż nie chcę od razu odkrywać wszystkich kart)

Trzeba by zawezwać JCM @Kamiljan de Harlin aby wskrzesił Federację Nordacką. ?

Dokładnie za trzy dni, 24 maja wybije okrągła rocznica mojej prezydentury. Przy okazji gdy uświadomiłem sobie że moja docelowo trzy miesięczna kadencja przeciągnęła się aż czterokrotnie i niestety nie zanosi się by prędko sytuacja ta miałaby się zmienić, zaczęły mi na myśl przychodzić pewne przemyślenia. Jednym z najważniejszych jakie przyszły mi do głowy że nasze starania i próby pobudzenia aktywności i odwrócenia losów IV Republiki ostatecznie nie odniosły pożądanego sukcesu. Bez wątpienia kluczowy program mojej kadencji stworzony w znaczącej mierze dzięki wsparciu ze strony @Waksman program Espada Cëtie System spełnił założenia jakie zakładał. Wiele regionów administracyjnych IV Republiki znalazło swoich @Freutreggër i po raz pierwszy coś w tych regionach mogło się zacząć dać. Niestety próba działaniu w wielu miejscach na raz w mikrościecie nie jest niczym łatwym i przyjemnym co mogę poprzeć na własnym przykładzie gdzie działanie w Edelweiss i Muratyce często doprowadzało do tego że jeden tydzień spędzałem w kotlinie a następny w ojczyźnie co utrudniało realizację jakichkolwiek planów. Wielu nowych @Freutreggër z dużym powodzeniem i zaangażowaniem rozpoczęli kreowanie swojego podwórka wedle własnego uznania i za pewnie nawet niewielkie zmiany pozostaną powiązane z tymi regionami na długie lata. Na pewno do rozbudzenia IV Republiki nie przyczynił się wszechobecny kryzys aktywności jaki uderzył w cały mikroświat ale i bez niego w naszym kraju nie działo się najlepiej. Może z marną aktywnością ale jakoś wiązaliśmy koniec z końcem od czasu do czasu rozbudzając aktywność jakąś dyskusją lub inicjatywami samych mieszkańców. Teraz niestety sięgamy absolutnego dna gdyż podobna sytuacja w mojej pamięci występuje tylko raz. Przy okazji upadku ZKRM i reformie ustrojowej która nastąpiła właśnie w obliczy poważnego kryzysu aktywnościowego gdzie w ZKRM realnie działało tylko dwoje obywateli, @Waksman oraz @Grzegorz Szarak. Odwilż i powołanie IV Republiki bardzo pozytywnie odbiła się na wzroście zaangażowania stałych obywateli a także powrocie starych jak było to w moim wypadku, gdzie przy swoim odejściu byłem niemal pewny że już nigdy tu nie zaglądnę. Los zechciał jednak inaczej. Na pewno okres IV Republiki będzie bardzo pozytywnie wspominana nie tylko przeze mnie ale i wielu innych obywateli, począwszy przez mniej i bardziej burzliwe kadencje dotychczasowych czterech prezydentów kończąc na prostych codziennych dyskusjach. Ze swojej kadencji z pewnością mogę być zadowolony gdyż skrupulatnie i systematycznie realizowałem postawione sobie cele, zaczynając od wspomnianego Espada Cëtie System przechodząc do całego szeregu aktów dyplomacji międzynarodowych. Starałem się kreować swoją osobę na możliwe najmilszą i otwartą na rozmowę. Czasami jednak te granice były mocno nadwyrężane i przekraczane ale takie wspomnienia lepiej dla spokoju duszy puścić w niepamięć. Warto się cieszyć natomiast z naszych przyjaznych relacji jakie nawiązaliśmy z Edelweiss, Czesnoradem, Kirianią, Hawilandem czy Insulią. Dla mnie niezwykle ważnymi momentami były jedne z pierwszych międzynarodowych wizyt zagranicznych gości jakie przyszło mi organizować w naszym kraju co było dla mnie niezmiernie stresujące przez fakt iż nigdy wcześniej nie zajmowałem się organizacją podobnych przedsięwzięć. Patrząc na to z perspektywy czasu mogę jednak wziąć głęboki oddech i stwierdzić że udało mi się je zrealizować jak należy. Podobnie bardzo ważną dla mnie inicjatywą były Dni Postępu co do których miałem ogromne obawy z tych samych pobudek, braku doświadczenia w realizacji podobnych sobie wydarzeń. Na szczęście zaangażowanie uczestników Dni Postępu uspokoiło mnie uświadamiając iż pomysł znalazł jakieś uznanie w skromnym gronie społeczności polskich mikronautów. Może dla innych nie jest to jakieś znaczące ale osobiście jestem niezwykle zadowolony z drogi jaką przebyły nasze Siły Zbrojne pod moim okiem. Praca nad ich rozbudową była dla mnie niezwykle budująca podczas której nabyłem wiele umiejętności z jakich dziś na bieżąco korzystam. Może w porównaniu do innych projektów kreowanych przez inne, bardziej doświadczonych osoby mój projekt nie jest szczytem umiejętności ale dla mnie przejście drogi od zera do obecnego poziomu jest niezwykle przyjemne za każdym razem gdy patrzę jak zmieniały się moje działa na przestrzeni czasu. Teraz zastanawiam się co jeszcze możemy więcej zrobić? Czy jest coś jeszcze do zrobienia? A raczej czy cokolwiek zrobimy będzie to będzie to miało jakieś realne znaczenie. Zastanawiam się nad rezygnacją z urzędu Prezydenta IV Republiki i powierzenie losów Muratyki, Koribi i Azymutii komuś innemu. Może okaże się to jakimś pozytywnym impulsem do działania dla chętnych do objęcia tego urzędu. Kto wie, kto wie, obecnie i tak mamy już zbyt wiele do stracenia więc może najbardziej radykalne i nietuzinkowe metody mogą mieć jakiekolwiek znaczenie.

? - To się robi z każdą chwilą coraz bardziej absurdalne, niczego się nie dowiemy i tylko marnujemy czas słuchając ich! - - Robimy to co nam kazali i za co nam płacą, pamiętasz? Świetnie a teraz wracajmy do roboty... włącz nagrywanie z powrotem i módl się żebyśmy mieli ich w zasięgu. -

Sprawa rozchodzi się o potencjalne wynagrodzenie za rzetelnie i sumiennie wykonaną pracę. Jeżeli to będziemy mieli za sobą reszta powinna już pójść z górki.

No niestety ale moje możliwości też coś takiego przewyższa, więc obawiam się że w tej kwestii nie byłbym zbyt pomocny.

Najnowszym nabytkiem Muratyckiej Agencji Kosmicznej jest przełomowy i innowacyjny model rakiety nośnej MRK-2. Znacznie większy i wydajniejszy egzemplarz w porównaniu do poprzedniczki mimo że nosi podobną nazwę jest zasadzie kompletnie nową powstałą od zera konstrukcją. Wynika to z faktu że możliwość MRK-1 wyczerpały się na prostych lotach na orbitę okołopolińską, próby przeprojektowania jej do osiania dalszych celów okazały się być niewystarczające. MRK-2 powstała z jednej idei, lotu na Lunę. Nowy model posiada możliwość pozwalające osiągnąć nasz nowy cel, cel który już wkrótce się urzeczywistni.

Odcinek Eihenberg-Nowogród faktycznie mógłby stanowić dobry zalążek naszego projektu między krajowych autostrad. Teraz jeżeli szanowny @Henryk Ziemiański jest zainteresowany realizacją tego projektu możemy pomówić o szczegółach.

Myślałem raczej o przeniesieniu przynajmniej części bazy danych gdyż w mojej opinii przepisywanie postów z jednego forum na drugie troszeczkę mija się z celem i nie należy do najefektywniejszych.

To ja proponuję jednak ustalić jakąś jedną spójną wersję bo aż człowiekowi się mózg lasuje od patrzenia jak na każdej mapie wygląda to inaczej. Najlepiej przyjąć wersję @Joahim von Ribertrop bo byłby on bardzo niezadowolony gdyby musiał poprawiać swoją mapę. Nie rozważaliście żeby zawartość forum Bornfostu przenieść na forum Kiriani jako że oba państwa się połączyły ?

Początkiem 2019 roku rząd Koribii ogłosił powstanie nowej spółki państwowej której celem było wydobycie i przetwórstwo ropy naftowej. Równocześnie z powstaniem firmy Koribia nabyła pokaźną działkę znajdująca się na Morzy Walhalskim gdzie odkryto śladowe ilości złóż ropy pod dnem. Głębsza analiza wykazała iż szacowany rozmiar złóż jest znacznie większy niż pierwotnie zakładano. Finalnie obszar wydobywczy podzielono na dwa oddzielne pola naftowe, większe "Stor" oraz mniejsze "Liten" Władze we współpracy z prywatnym przedsiębiorstwem STAR Labs opracowały specjalnie zaprojektowaną do wydobycia ropy platformę wiertniczą nazwaną "Neptun", za której budowę odpowiedzialna została stocznia w Mosellbi. W ciągu następnych miesięcy platforma została umieszczona na jedynym ze złóż rozpoczynając wydobycie w obszarze pola "Stor" Do końca roku prace wydobywcze na polu naftowym "Liten" rozpoczął zaprojektowany przez STAR Labs i zbudowany przez stocznie w Moselbii, statek wiertniczy nazywany wtedy MPW (Mobilną Platformą Wydobywczą).

Atlas MNJW-01 Statek Wiertniczy Projektu 1 jest często nazywany swoją oryginalną nazwą Mobilnej Platformy Wydobywczej. Jednostka została zaprojektowana na przełomie 2019 i 2020 we współpracy stoczni w Mosellbi oraz Koribijskiej spółki państwowej zajmującej się wydobyciem ropy naftowej z największych dotychczas odkrytych złóż ropy znajdujących się na Możu Valhalskim. Jednostki tego modelu podjadają wyporność niespełna 60 000 ton oraz całkowity tonaż ładunku o takiej samej liczbie jak wyporność. Statek mierzy sobie niespełna 230 metrów długości oraz 40 szerokości w szczytowym miejscu.

Program noszący roboczą nazwę "Selene" jest drugim z kolei dość znaczącym projektem przedsięwziętym Muratyckiej Agencji Kosmicznej. Dociekliwe oko już w podtytule dostrzeże cele jakie będą przyświecać nowemu programowi. Najbliższym celem MAK będzie bliższe przyjrzenie się naszemu największemu satelicie czyli właśnie Lunie. Jak wspomniałem na łamach poprzedniego postu przy poprzednim programie MAK poczyniłem już jakieś zakulisowe postępy głównie po to by lepiej zrozumieć mechaniki i zasady działania całej tej machiny podboju kosmosu i systematycznie krok za krokiem robię postępy. Efektem tych postępów jest właśnie prezentowany najnowszy program "Selene" który będzie pierwszy krokiem jaki zrobimy w kierunku lepszego poznania naszego najważniejszego satelity. Główne cele programu "Selene" prezentują się następująco. Umieszczenie na orbicie Luny serii satelitów Dokonanie szczegółowych pomiarów i badań przy pomocy satelitów Analiza wydajności i sprawności konstrukcji zaprojektowanych na potrzeby programu Na potrzeby tego właśnie przedsięwzięci pracujemy nieustannie nad wprowadzeniem kompletnie nowej konstrukcji, zarówno mowa tu o rakiecie nośnej jak i samym satelicie. Przede wszystkim stara rakieta MRK-1 zostanie zastąpiona kompletnie nowym modelem o znacznie większych możliwościach. Zmianie ulegnie również właściwy dla tej misji satelita, znacznie większy, bardziej zawansowany oraz o mocno zwiększonych możliwościach. Całe przedsięwzięcie będzie kolejnym znaczącym krokiem w stronę lepszego poznania kosmosu. Oczywiście zaczynamy dopiero poznawać własne podwórko ale bez tego nie będzie możliwe poczynienie dalszych działań. Więcej informacji pojawi się już wkrótce!

Może nie jest potrzebne na już ale zawsze warto mieć jakiś dodatkowy sprzęt. Przynajmniej tylko po to by się ładnie prezentował.