Ranking

Szanowny Panie Ministrze, jako przewodniczący Brodryjskiego Komitetu Odrodzenia, któremu Komitet powierzył sprawowanie funkcji regenta do czasu obsadzenia tronu carskiego, pragnę notyfikować rządowi II Federacji Nordackiej zaistnienie działań państwowotwórczych na obszarze bez przynależności państwowej pod protekcją II Federacji Nordackiej, zmierzających do utworzenia niepodległego Carstwa Brodryjskiego. Zwracam się do rządu II Federacji Nordackiej z prośbą o uznanie państwowości Carstwa Brodryjskiego oraz jego władztwa nad obszarem zaznaczonym w załączniku do niniejszego pisma, a co za tym idzie, zakończenie obecności wojskowej II Federacji Nordackiej na tym obszarze. Carstwo Brodryjskie jako państwo nowe, niezamieszkane wyłącznie przez osoby działające w innych mikronacjach oraz powstałe bez zamiaru rychłego połączenia się z inną mikronacją, spełnia kryteria określone w art. 5 ustawy specjalnej o OBPP pod protekcją FN. Prowadzone działania państwowotwórcze wyrastają z samoistnych aspiracji ludności dawnej insulijsko-repujersko-klindońsko-noklezyjskiej strefy okupacyjnej, a także Brodryjczyków i przedstawicieli innych etnosów wschodnionordackich pochodzących z pozostałych części dawnej Brodrii, którzy w obliczu znalezienia się znacznej jej części pod jarzmem radzieckim postanowili wesprzeć Komitet i włączyć się w organizację nowego bytu państwowego. Nawiązując do najlepszych niekomunistycznych tradycji państwowości brodryjskiej, na jego stolicę Komitet wybrał Iżniewsk — historyczną siedzibę carów Brodrii. Brodryjski Komitet Odrodzenia zapewnia o swoim przyjaznym nastawieniu do II Federacji Nordackiej i wyraża nadzieję na rozwój dobrosąsiedzkich relacji w przypadku uznania przez nią państwowości Carstwa Brodryjskiego. Korzystając z okazji, pragnę złożyć wyrazy najwyższego szacunku dla Waszej Ekscelencji oraz życzenia wszelkiej pomyślności dla obywateli II Federacji Nordackiej. Iżniewsk, dnia 4 lutego 2024 roku (—) Казимир Геннадьевич Витинский Załącznik

W związku z de facto rozpoczęciem procesu wycofywania się Zjednoczonych Sił z obszaru Klindoni, Dowództwo ZS podejmuje decyzję o rozpoczęciu operacji o kryptonimie "Hannibal" Etap 1: Przygotowanie Analiza terytorium: Dokładna analiza obszaru opuszczanego terytorium w celu identyfikacji kluczowych punktów i potencjalnych zagrożeń. Przygotowanie logistyczne: Zorganizowanie środków transportu i wyposażenia potrzebnego do wycofania się. Etap 2: Ewakuacja personelu Ewakuacja personelu wojskowego: Skoordynowana ewakuacja wojskowa przy użyciu dostępnych środków transportu na Obszar Dystryktu Wojskowego Ewakuacja personelu cywilnego: Zaplanowanie bezpiecznej ewakuacji cywilów. Etap 3: Wycofywanie sprzętu i zasobów Zabezpieczenie kluczowego wyposażenia: Skoncentrowanie się na wycofywaniu najważniejszego wyposażenia, takiego jak broń, sprzęt komunikacyjny i dokumentacja. Zniszczenie poufnych informacji: W razie potrzeby, zniszczenie poufnych informacji w celu uniknięcia ich dostania się w niepowołane ręce. Etap 4: Ewakuacja morska, lądowa i lotnicza Ewakuacja morska: Użycie dostępnych jednostek morskich do ewakuacji personelu i sprzętu z obszaru nadbrzeżnego. Ewakuacja lądowa: Przygotowanie tras ewakuacyjnych dla konwojów lądowych, zabezpieczenie przejść i mostów. Ewakuacja lotnicza: Użycie środków lotniczych do przetransportowania personelu i sprzętu na inne obszary. Etap 5: Ochrona wycofujących się jednostek Eskorty dla konwojów: Przydzielenie odpowiednich jednostek wojskowych do ochrony konwojów ewakuacyjnych. Ochrona powietrzna: Zabezpieczenie przestrzeni powietrznej nad wycofującymi się siłami. Etap 6: Punkty kontrolne i bazy tymczasowe Utworzenie punktów kontrolnych: Na trasach ewakuacyjnych utworzenie punktów kontrolnych w celu monitorowania i zabezpieczenia ruchu. Utworzenie baz tymczasowych: Przygotowanie baz tymczasowych, gdzie wycofujące się siły mogą zatrzymać się na odpoczynek i regenerację. Etap 7: Ocena sytuacji i dostosowania Monitorowanie sytuacji: Bieżąca ocena sytuacji na terytorium opuszczanym, dostosowanie planów w razie zmieniających się okoliczności. Dostosowanie tras ewakuacyjnych: W razie potrzeby zmiana tras ewakuacyjnych w zależności od sytuacji na terenie. Etap 8: Zabezpieczenie pozostałych zasobów Zabezpieczenie pozostawionego wyposażenia: Skoordynowane działania w celu zabezpieczenia pozostawionego wyposażenia przed ewentualnym wykorzystaniem przez nieprzyjaciela. Etap 9: Zakończenie operacji Ostateczna analiza: Przeprowadzenie ostatecznej analizy operacji w celu wyciągnięcia wniosków i dostosowania do przyszłych działań. Powrót do bazy: Po zakończeniu operacji, powrót jednostek wojskowych do baz macierzystych. Plan operacji "Hannibal" w kontekście wycofywania się z opuszczanego terytorium ma na celu skuteczną i bezpieczną ewakuację sił i zasobów, minimalizując straty i utrzymanie kontroli nad procesem wycofywania. Do koordynowania i nadzorowania przebiegu operacji oddelegowywane się Bosmana @Bolesław Kirianóo von Hohenburg. Do pomocy w koordynowaniu i nadzorowaniu przebiegu operacji oddelegowuje się Sierżanta @Piotr Jankowski.

Charakterystyka Taskasu w odniesieniu do historii Westlandu Westland to nazwa dla kraju położonego w środkowej, centralnej części Nordaty, bez dostępu do morza. Westland posiada wiele krain geograficznych, regionów kulturowych i gospodarczych oraz bogatą historię jednostek politycznych i krain historycznych. Jest różnorodny pod względem krajobrazów i klimatów. Wszystko sumuje się w ciekawą konglomerację rzadko spotykaną na kontynencie. Na początku jednak chciałbym wyjaśnić pochodzenie słowa Westland. Przez wiele wieków na tym terytorium całego Westlandu żyła grupa prosto-zahyjsko-rohiańska. Zahyjczycy to inaczej prostowinkulijczycy, lud ten migrował z terenów Batawii aż po Winkulię, ich pochodzenie jest batawskie. Rohańczycy to lud niebatawski mający swój początek prawdopodobnie gdzieś w okolicach Barady i Uhrainy tysiące lat p.n.e. Grupa prosto-zahajsko-rohańska połączyła się w jedną kulturę w latach od 1200 p.n.e do 900 p.n.e. Chcę tu wykazać że ogólna nazwa Westland pochodzi właśnie z języka tej wspólnoty proto-winkulijsko-rohańskiej który był mieszanką prajęzka grupy batawkiej i najwcześniejszego etapu rozwoju języka rohańskiego, który miał zresztą niebagatelny wpływ na kontynentalną Nordatę niczym język wedyjski w Indiach. Stąd właśnie lud ten nazywał te tereny mianem Westland, zatem słowo to było zakorzenione jeszcze na wieki zanim Sewerowie - czyli prawspólnota protorepujersko-uhraińska - przybyła na terytorium Westlandu. Oczywiście słowo to mogło zostać zniekształcone, prawdopodobnie pod wpływem języka winkulijskiego, ponieważ jeszcze w pierwszym wieku mnóstwo plemion terytoriów Taskasu, Barady i Endsej czuło powiązanie tożsamościowe z plemionami protowinkulijskimi które najechały niebatawskich mieszkańców Winkulii. To właśnie Zahajczycy, czyli czysto batawscy Winkulijczycy nazywali tereny leżące na zachód od zachodniego wybrzeża Winkulii mianem Westland. Sam ogromny okres tych wielu wieków uwidacznia także iż proces migracji zahajczyków na półwysep Winkulii z ich ojczyźnianej wspólnoty z prarohańczykami był raczej powolny i stopniowy a nie burzliwy. Nazwa Westland na stałe utrwaliła się w następnych wiekach kiedy to repujerscy władcy chcieli zwiększać swe wpływy na Rohańczyków i Kugarach (którzy byli jednym z rohańskich plemion wojowników) i powiększać zasięg swojego państwa w środkowej Nordacie. Podsumowując, słowo Westland ma zawiłą historię i jest sumą wielu czynników które uniemożliwiają nam posiąść wiedzę co dokładnie oznaczało słówo Westland. Ostatecznie jednak to mowa winkulijska nadała taki a nie inny kształt temu słowu. K R A J O B R A Z T A S K A S U Taskas mieści się na wschodzie Westlandu i jest wielką niziną z jedynie jednym masywem górskim tworzącym wyżynę na północy. Powierzchnię gleby zajmuje głównie roślinność stepowa wraz z okazjonalnymi gruntami rolnymi. W niektórych regionach wyżynnych na północy tworzy się lasostep na którym bez żadnych krzewów rośną jedynie trawa i odizolowane od siebie drzewa liściaste. Krajobraz Taskasu jednak nadal jest mało poznany a w tej pracy chcę się skupić na historii Taskasu. Niewątpliwie jednak symbolem krajobrazu Taskasu są kugarskie konie. T A S K A S - K U G A R I A - A M O Ż E W I N K U L I A ? Chcę czytelnikowi ułatwić zadanie, mianowicie należy pamiętać że zahajczycy/prazahajczycy=prostowinkulijczycy/prawinkulijczycy którzy to byli czysto-batawskim ludem migrującym na terytorium Winkulii. Ówcześnie Winkulijczycy to zasymilowany współzależnie ze sobą naród. Prazahajczycy opuścili Batawię, izolując się od prabatawów około 1300 p.n.e. migrując w okolice centralnej Nordaty (tereny dzisiaj należące do Westlandu i wchodniej Muratyki-Koribii), gdzie około 1200 p.n.e. weszli w kontakt i stworzyli wspólnotę kulturowo-etniczną z prarohańczykami. Wspólnota ta rozpadła się około 900 p.n.e. co doprowadziło do migracji prazahajczyków na wschód gdzie zaczął się proces współistnienia tej grupy z nie-batawskimi ludami półwyspu winkulijskiego. Nie jestem jednak historykiem Winkulii by móc cokolwiek więcej powiedzieć. Protorohańczycy wyemigrowali nieco na północ, na stepy Barady. Górno - pierwsza stolica późniejszej Winkulii powstała około roku 525. Dziś Górno jest na wschodnim krańcu Państwa Westland. W latach 936-1028 w południowo-zachodniej części półwysepu winkulijskiego istniało Księstwo Winkulii założone przez Holmenda Grossa ze stolicą w tymże Górnie, następnie było to Królestwo Winkulii założone przez św. Szymona Wielkiego. Wcześniej prawdopodobnie, zanim powstała państwowość winkulijska, plemiona protowinkulijskie graniczyły najpierw z Ordą Rohańską (I w.p.n.e-VI w.) i z Kaganatem Taskasu (prawdopodobnie Kaganat ten był pozostałością po Ordzie Rohańskiej, wielokulturowym państwem wojowników z rozpadłego Rohanu) który zajmował stepowe tereny Klamczox, Barady i Taskasu zachodniego. Następnie Księstwo Kugarskie istniejące na terenach Taskasu było lennem Królestwa Kentaki. W roku 777 jednak lenno to zbuntowało się co spowodowało wojnę Królestwa Kentaki z Chanatem Wielkokugarskm która trwała 3 lata i była wyniszczająca dla obu stron. W 805 roku odnowiona Orda Rohańska (połączenie Imperium Abachazji z Chanatem Wielkorohańskim) rozpoczęła wojnę z Królestwem Kentaki i wkrótce w 807 zajęła jego tereny wraz z Taskasem na dwa wieki, najeżdżając również Winkulię w 1172 i paląc Górno, czemu można przypisać stracenie wtedy tego terytorium przez ten kraj. Dalsze losy Taskasu są słabo poznane. W 1650 roku Chan Kugarski Quop Yang przejął terytoria Taskasu z rąk Królestwa Westland. Nastał długi okres kugarskiego zwierzchnictwa i eksploatowania tych terenów Westlandu niczym kolonie, wprowadzono rasistowską politykę, nazwano to później kugaryzacją. Na terenach Taskasu w XVIII wieku przez pewien czas Islam był religią znaczącą pod wpływem Ossaków (winkulijskiej grupy etnicznej) którzy przejeli go od Nabarzyja, Al-Alemańczyka z Bialenii. Od 1822 Chanat Kugarski stopniowo podupadał, kugarska elita stopniowo się demoralizowała. Jednakże kugaryzacja Westlandu częściowo się udała. Tak czy inaczej tereny Taskasu od tysiącleci związane były z Rohańczykami, których Kugarzy uważali za swoich bliskich braci. Co więcej na południu od Taskasu, na terytorium znanym dziś jako Koribia aż po wybrzeże zamieszkują do dziś prawdziwi Kugarzy. Niewykluczone że Taskas nie ograniczał się tylko do terenów geograficznie westlandzkich, ale też jako kraina historyczna i kulturowa może obejmować północne części tych terenów. W 1853 roku w Kugarii Właściwej wybuchło ludowe powstanie magnifikackie co przyspieszyło rozpad struktur Chanatu. 1 sierpnia 1855 roku połączone armie Repujerów i Amatorów rozgromiły wojska kugarskie w Taskasie. 1862 roku wybuchały słabe powstania kugarskie, szybko tłumione. W tym samym roku powstała marionetkowa Republika Taskaska zależna od Socjalkapitalistycznej Republiki Kentaki i Republiki Południowego Kentaki. Secesyjna Republika Westland wówczas była państwem konfederacyjnym. Dalsza historia Taskasu jest słabo opisana jednak pod koniec XX wieku Westlandzka państwowośc upadła tak jak wiele innych państwowości mikronacji. Odnowiona państwowość Winkulii w 2018 roku zajmowała połowę Westlandu, Taskas, Baradę, Endsej i Los Klamczox jednak wkrótce Brodria zajęła omawiane tereny Winkulii. Następnie jednak upadła sama Brodria która nigdy już nie odzyska tych terenów, tym samym wówczas Westland popadł w okres anarchii aż do 2019 roku kiedy to 18 grudnia powstała Secesyjna Republika Westland. W dzisiejszych czasach Winkulijczycy obracają wzrok na wschód, w kierunku Taskasu, doszukując się tam początków swojej państwowości i swoich śladów zastawionych tam wieki temu. Również polityczne zaangażowanie znów się pojawiło gdy powstała Winkulijska Republika Ludowa czy mowa o tym jakoby Związek Winkulijski był żywo zaintresowany tymi ziemiami. Taskas pozostaje więc regionem z ogromnym potencjałem rozwoju i mógłby rozkwitnąć gdyby tylko chcieć. Teraz już czytelnik wie jakim ważnym dla Westlandu rejonem jest Taskas. Liczę na to że zaciekawiłem go również tym miejscem w Nordacie. Mam nadzieję że również wykazałem tutaj iż powiązania nie tylko Taskasu, ale też całego Westlandu są z Winkulią ogromne. Taskas cieszy się dużym zainteresowaniem, ma kilkutysięczną historię i piękny krajobraz.

Vitejte' se v II Nordackej Federa'ce! Nesmerne' milo mi je, że do naszej strany' stale naplivajou novi lude'! Jesli chtelby Pan vedet neco vincij o strane', to nebojte' se zadavat opytana 😉

@Obywatel Federacji @Mieszkaniec @Obywatel Hawilandu @Obywatel Insulii

Przed chwilą ogłoszony został pierwszy plan światłowodowy, który będzie możliwy do odebrania za darmo! ależ oczywiście:

W tym miejscu można zgłaszać tematy do poddania pod dyskusję na szczycie. Prosimy podać tytuł tematu i jego krótki opis, opcjonalnie charakter dyskusji (jeden z trzech podanych niżej rodzajów). O tym, czy zgłoszony temat zostanie włączony do planu szczytu decyduje Organiztor. Organizator zastrzega sobie prawo do dokonania drobnych zmian w tytule i opisie. Rodzaje punktów obrad szczytu: Panel - publiczna debata na określony temat, zainicjowana przez jednego z panelistów. Ma charakter otwartej dyskusji, która pozwoli nam poznać stanowiska różnych środowisk w danej kwestii, osiągnąć porozumienie w danej dziedzinie lub dokonać analizy konkretnego problemu i znaleźć jego rozwiązania. Propozycja - dyskusja, w której proponent przedstawia władzom nordackich państw pomysł na nową instytucję, traktat lub zmianę obowiązującego systemu. Promocja - punkt szczytu, podczas którego organizacje, mieszkańcy i władze nordackich państw mogą zareklamować swój projekt integracyjny. Aktualny plan 5. Szczytu Integracji Nordackiej w Los Alexos: [PANEL] Ustalenie naszych celów i oczekiwań wobec integracji - co chcemy osiągnąć? - Kamiljan de Harlin [PANEL] Czy współpraca międzypaństwowa jest możliwa pomimo konfliktów personalnych? - Czy da się osiągnąć porozumienie mimo prywatnych animozji? - Kamiljan de Harlin [PANEL] Co stoi na przeszkodzie ku integracji informatycznej? - Dlaczego współdzielone systemy informatyczne nie wypalają? - Kamiljan de Harlin [PANEL] Podział kosztów między państwa współdzielące systemy informatyczne - czyli kto płaci? - Kamiljan de Harlin [PROPOZYCJA] Nordacki Bank Centralny - stwórzmy system finansowy na miarę Nordaty, lepszy niż sarmacki. - Kamiljan de Harlin [PROPOZYCJA] Rada Nordacka - instytucja wyznaczająca kierunki rozwoju kontynentu oraz zatwierdzająca usypywanie i zatapianie lądów na wzór Rady Vaarlandu - Kamiljan de Harlin [PROPOZYCJA] Nordacki Trybunał Sprawiedliwości - powołanie międzynarodowego sądu rozstrzygającego pokojowo spory pomiędzy państwami, obywatelami a państwami, osądzającego zbrodnie przeciwko ludzkości i stojącego na straży praw człowieka - Kamiljan de Harlin

Przedstawiam swoje propozycje: [PANEL] Wspólna historiografia Nordaty - czy i jak wymazywać nieścisłości? - Bolesław Kirianoó von Hohenburg [PROPOZYCJA] Wielka Wojna Nordacka, czyli propozycja stworzenia wspólnej i spójnej narracji wokół wojny ogólnokontynentalnej z XX w. - Bolesław Kirianoó von Hohenburg [PROMOCJA] - Organizacja militarna łącząca Nordatę z Kompasem, Pakt Hokaski - Bolesław Kirianoó von Hohenburg

CZĘŚĆ PIERWSZA - Okupacja abachaska i Kiriański Rząd na Emigracji W nowy wiek, tak istotny dla całego Mikroświata Kiriania wchodzi pod władaniem Cesarstwa Abachazji, jednakże już w pierwszej dekadzie stulecia jest ono mocno osłabione. Liczne mniejszości narodowe ęty już raz dają o sobie znać, na co Car nie umie odpowiedzieć. Kulminacją niepokojów społecznych jest nota wydana przez Carat w 1910, w którym nawołuje się do abachizacji Kiriańczyków, Uhraińców, Begnamczyków i Islandczyków na przestrzeni następnych 15 lat. Obejmowało to likwidację całej prasy i wszystkich partii politycznych opowiadających się za którąś z mniejszości. Nie było to jednak nie do obejścia, ponieważ odkryto, że żeby ominąć przepis wystarczy zmienić nazwę partii. I tak natychmiastowo Narodowa Partia Kirianii zmieniła nazwę na Partia Abachazów Kiriańskich, Koalicja Wyzwolenia Uhrainy na Partia Abachazów Uhraińskich, Partia Monarchistów Begnamskich na Partia Abachazów Begnamskich itp. Co ciekawe abachascy urzędnicy nie przejmowali się antycesarską działalnością tychże ugrupowań, ponieważ dla nich liczyło się jedynie tytularne unormowanie kwestii mniejszościowych. Fortel ten został odkryty przez Kiriańczyka Nikkołaja Sjkego i od jego nazwiska powstał panujący do dziś w Kirianii frazeologizm Fortel Sjkego oznaczający sytuację w której żeby kogoś oszukać gra się na pozorach. Kolejnym kamieniem milowym kiriańskiej niezależności jest decyzja Cesarza Abachazji Jakuba II o utworzeniu abachaskiej kolonii na wyspie Bornfost na Morenice. Przepłynięcie pół globu dla niepewnej powodzenia wyprawy była tylko wymówką aby wysłać tam niewygodnych oponentów politycznych, gdzie mieli zginąć z rąk tubylców - Azteców. Większość rekrutowanych stanowiła trzon opozycji kiriańskiej i to właśnie tzw. "młodokiriańczycy" mieli zginąć na obcym lądzie w pierwszej kolejności. Wśród czołowych zesłańców, bo tak to należy nazwać, byli m.in. Erb Æsóoz, Amon Sus, Vladimir Aggóćko czy wspomniany już Nikkołaj Sjky. W lutym 1911 statki dotarły na wyspę i pod nadzorem abachaskiego wojska rozpoczęła się budowa Nowej Abachazji. Nie długo jednak ona trwała, bowiem już w kwietniu tegoż roku kiriańscy kolonizatorzy przy wsparciu zamieszkujących miasta nadmorskie Norweglandczyków i żyjących w górach Azteców obalili protektorat cesarski i ogłosili ustanowienie rządu kiriańskiego na uchodźstwie. Prezydentem rządu został przywódca Partii Abachazów Kiriańskich Amon Sus, a premierem El Onmusk, były żołnierz cesarski pochodzenia surmeńskiego. Ustanowienie rządu Onmuska było katastrofą dla Cesarza, bo po pierwsze zapoczątkowało to masowe ucieczki kiriańskich statków na wyspę których do końca roku zarejestrowano paręset tysięcy, a po drugie rząd ten zaczął być uznawany w mikronacyjnej świadomości zbiorowej za legalnego przedstawiciela narodu kiriańskiego, mimo, że jeszcze nie został przez nikogo oficjalnie udany. W kwietniu, maju i lipcu organizowano ekspedycje abachaskie mające na celu stłumienie powstania, ale za każdym razem kończyły się one niepowodzeniem. W połowie lata Jakub zrozumiał, że musi zacząć negocjować, zanim połowa państwa nawieje do Bornfostu. Pierwsza koncepcja porozumienia obejmowała jedynie przywrócenie wolności prasy i poglądów, ale poprzeczka była sukcesywnie podnoszona do góry, aż stanęło na podzieleniu Cesarstwa na cztery autonomiczne prowincje: Koronę (Abachazję), Kirianię, Uhrainę i Nową Abachazję. Dodatkowo prowincja Kiriania miała obejmować swoim obszarem również Begnam ze względu na wspólną historię i zbliżony język, na co nie chciała się zgodzić nieliczna acz niezmiernie głośna reprezentacja Begnamczyków w rządzie emigracyjnym. Ostatecznie buntownicy przystali na te ustalenia i wyznaczyli termin podpisania umowy na 25 sierpnia 1911 roku w Sofii, jednak do spotkania nie doszło, bo 2 sierpnia zorganizowano zamach na Cesarza zakończony niepowodzeniem i powieszeniem sprawcy - 21-letniego Uhraińca. Jakub II uznał to za próbę sprzątnięcia go przez stronników Amona Susa który ponoć nie chciał zawieść oczekiwań Begnamczyków i dlatego planował wykorzystać zamęt jaki miał zapanować po zabójstwie do rewolucji w Ojczyźnie i ustanowienia Begnamu jako osobnego państwo na równi z Kirianią czy Uhrainą. Do dziś nie ma dowodów na taką śmiałą tezę, funkcjonuje ona jednak do dziś w środowiskach skrajnie lewicowych. Negocjacje stanęły, coraz więcej osób napływało na Bornfost, a rząd Onmuska myślał o rewolucji i przejęciu Abachazji. Bornfost przygotowywał się do operacji "Mgła", która miała na celu wywołanie powstania w całym Cesarstwie tuż po ataku sił Kiriańskiego Rządu na Emigracji na nadmorski Kirianopol. Rozpoczęła się ona rankiem 1 stycznia 1912, stoczono 10-godzinną bitwę o Kirianopol zakończoną zwycięstwem zwolenników niepodległości. Stamtąd nadano komunikat do rozpoczęcia ponadnarodowej rewolucji w państwie Abachazów i obalenie Jakuba. Tak zaczął się Zryw 1912, znany też jako Kiriańska Wojna o Niepodległość. Na tym kończy się część pierwsza.

https://kustosz.stempel.org.pl/1118/100664266041852535.pdf https://forum.nordata.pl/forum/618/ @Mieszkaniec

Zgłaszam prośbę o umożliwienie embedowania zawartości w Dzienniku Praw, głównie PDFów. Niektóre akty prawne zostały przygotowane i estetycznie sformatowane w pliku PDF. Łatwiej jest wstawić <embed>, którego zawartością byłby link do PDFa wstawionego na Kustosza, niż przeklejać ręcznie tekst i tracić formatowanie w Dzienniku Praw.

Wklejanie tylko pierwszej strony w formie obrazka i linka do PDFa to rozwiązanie suboptymalne, bo trzeba otwierać dodatkową kartę, a w przypadku niektórych użytkowników - pobrać plik, aby dostać się do pełnego tekstu. Nie dałoby się umożliwić embeddingu wyłącznie plików z kustosza?

Kir-Cola Classic (dawniej Kir-Cola) to nieprodukowana już pierwsza linia napojów gazowanych od Kirianexu, popularna na przełomie 2021 i 2022. Pomimo szybkiego wycofania zielono-czarna puszka szybko stała się ikoną popkultury za sprawą skutecznej kampanii reklamowej w telewizji. Szacuje się, że wyprodukowano około 50 000 sztuk, z czego około 1000 pozostaje nadal w lodówkach Kirianexu i są dostępne za 500 rubli każda. Oryginalne zdjęcia Kir-Coli, stworzone na potrzeby kampanii reklamowej w 2021 roku.