Kurs języka repujerskiego

[AleksanderNovak 63]

Dawno dawno temu, w starożytności, język był o wiele prostszy. Przykładem może być łacina, chodzi o to że ma mało słów, kiedyś w życiu było o wiele mniej rzeczy które potrzebowały nazwy. Dziś mamy wiele dziedzin, profesji, kategorii, mnóstwo słów. By stworzyć język sztuczny musimy powrócić do prostej składni, małej ilości słów, a potem stopniowo w razie potrzeby ją zwiększać.

Język repujerski to według klasyfikacji język sławiański wraz z uhraińskim i brodryjskim oraz być może innymi językami z wpływami kugarskimi i rohańskimi. Opieram ten język w luźnej kompozycji wpływów języków indoeuropejskich, a dokładniej słowiańskich z językami indoirańskimi (poznałem nieco język palijski, jest to dialekt jednego z języków indoirańskich z starożytności w których spisano mowy Buddhy). Będzie to na pewno ciekawa mieszanka, a taki właśnie klimat mieszanki słowiańsko-wschodniej chciałbym uzyskać w Repujerstanie, myślę że to oryginalny zamysł.

Kurs będzie rozbudowywany.

 

Rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone na a:

Celusa - człowiek, istota ludzka

Maza - mężczyzna, wojownik

Duttca - dziecko, syn

Wajuta - wuj (brat matki)

Cumara - chłopiec

Voevosta - król, książę, władca średniego państwa, urzędnik średniego szczebla

Cohata - przyjaciel, towarzysz (co- wraz z, hati- iść)

Mitta - ojciec

Chlatta - chleb, jedzenie, obiad

Wama - wioska, wieś, osada

Sonija - słońce

Kanda - księżyc

Bihara - spędzać czas, budynek gospodarczy, dom

Duta - dół

Gara - góra, wzniesienie, szczyt, wzgórze, skała

Putta - drzewo

Odmiana rzeczowników rodzaju męskiego zakończonych na a:

Mianownik liczby pojedynczej tworzy się dodając końcówkę -o do tematu rzeczownika.
Mianownik liczby mnogiej tworzy się dodając końcówkę -aa do tematu rzeczownika.
Odmieniony w ten sposób rzeczownik jest używany jako podmiot zdania.

L. pojedyncza:

1. Mazo

2. Mitto

3. Celuso

L. mnoga:

1. Mazaa

2. Mittaa

3. Celusaa

Biernik liczby pojedynczej tworzy się dodając końcówkę -m do tematu rzeczownika.
Biernik liczby mnogiej tworzy się dodając końcówkę - e do tematu rzeczownika.
Odmieniony w ten sposób rzeczownik jest używany jako dopełnienie zdania. Biernik wyraża także cel ruchu.

L. Pojedyncza

1. Mazam

2. Mittam

3. Celusam

L. Mnoga

1. Maze

2. Mitte

3. Celuse

Czasowniki

Schodzić - oha

Chronić - hrata

Brać, nieść, zgarniać, kraść, grabić - Haha

Przyprowadzić, wydać, przynosić, sprowadzić - Aha

Opuszczać, schodzić z czegoś - Uha

Błagać - Bagva

Strzelać, zabijać - Vibija

Witać, oddawać cześć - Sadha

Spędzać czas - Bihara

Zgłębianie - Duta

Osiągnąć - Ovara

Być - bhava

Mieć - mhava

Iść, pójść  - ha

Jeść, czerpać przyjemność - Sukha

Jechać - havi

Nazywać - nama

Mówić - basa

Spać - saja

Widzieć, rozumieć, rozpoznawać - sanna

Czytać - cutta

Dojść, przyjść, dojść do wniosku - Agata

Uciekać, biec - daha

Łamać, ciąć, niszczyć - chida

Wiedzieć - Veda

Orać - ora

Czas teraźniejszy, trzecia osoba, liczba pojedyncza i mnoga czasowników

Czasowniki veda, ora, sukha są tematami czasowników, -ti jest końcówką tworzącą czas teraźniejszy trzeciej osoby liczby pojedynczej. Czas terźniejszy trzeciej osoby liczby mnogiej tworzymy dodajć końcówkę -nti.

Liczba pojedyncza:

Vedati - Wie

Orati - Orze

Sukhati - Je/odczuwa przyjemność

Liczba mnoga:

Vedanti - wiedzą

Oranti - orzą

Sukhanti - jedzą/odczuwają przyjemność

Przykłady zdań:

1. Mazo basati - mężczyzna mówi

2. Voevosto vedati - król wie

3. Mitto sukhati - ojciec je

4. Celusaa oranti - ludzie orzą

5. Mazaa basanti - mężczyźni mówią

6. Cumaraa dahanti - chłopcy biegną

7.  Duttco mittam sannati - Dziecko ojca widzi - dziecko widzi ojca

8. Voevosto celusam hratati - król chroni ludzi

9. Celusaa gare sannanti - ludzie widzą góry

9. Mazaa wamam vibijanti - wojownicy wybijają wioskę

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 19 Stycznia przez AleksanderNovak

[Henryk Ziemiański 164]

Kurs bardzo przydatny. Ja lubię te języki wirtualne.