Leszek Ebe

Nazwa instytucji: Zakłady Rolnicze Leszka Ebe Typ instytucji (prywatna/państwowa/partia polityczna/inna (wskazać jaka): prywatna Właściciel/e instytucji: Leszek Ebe Lokalizacja siedziby: Ampracz Czy ma posiadać prawo do publikacji? (własną kategorię w artykułach): TAK Logo: Obecnie brak

Rozdział V-Hrabia Ulrych I Jungraaf Okres 1317-1361. Po śmierci Bjorna, Ulrych został połowany na kolejnego hrabię. Ten natomiast kładł nacisk na wojsko, ale równie z naciskiem, żołd żołnierzy był większy. Ponadto za jego czasów, do Ampraczy dotarł proch strzelnicy. Konkretnie w 1323 roku. Następnie rok później pojawiły się pierwsze rodzaje armat. Ponadto Ulrych był jedynym średniowiecznym władcą, wierzącym. Dlatego miał aprobatę u duchowieństwa i odpusty mogły się odbywać praktycznie co tydzień. W 1345 roku powstał bunt chłopów niedaleko Poz. Garnizon Ampraczy został wezwany do zebrania żołnierzy i ruszenia nimi, by stłumić bunty. Ponadto żołnierze z Poz też przybyli. Bunty zostały dość szybko stłumione i był spokój w państwie. Następnie nie było ciekawych wydarzeń. Handlarze dalej sobie działali. Ostatecznie Ulrych zmarł w kościele, modląc się w 1361 roku. Został pochowany pod sarkofagiem kościoła Rotriokatolickiego. Koniec Rozdziału V.

Rozmawiałem z maszynistą i gadał że w tydzień się wyrobi.

Zostaje na składzie, przyda się kiedyś.

11631/7. Ponoć jakieś turbulencje były na torach.

Szefie, nie mamy spalinówki czy możemy zostawić skład w stacji Ignalino??

Rozdział IV-Hrabia Bjorn Urgen Okres 1297-1317. Są pierwsze zapiski, które dowodziły że Hrabia Bjorn Urgen, faktycznie władał Ampraczą. Ogólnie na stanowisko Hrabi Ampraczy powoływał sam król Umelu. Ten hrabia był znany z tego, że uwielbiał pić piwo oraz uwielbiał oglądać turnieje rycerskie. Natomiast surowo karał przestępców. Zazwyczaj były to kary śmierci, że zostali powieszeni na drzewie. Oczywiście najlepiej nagradzani byli zwycięscy takich turniejów przez Hrabię. Nie przepadał za kościołami, był raczej niewierzący. Natomiast handlarze byli mu obojętni, ponieważ jak wspomniano, skupiał się na piciu piwa i oglądaniu turniejów rycerskich. Rozwijało się tez malarstwo, w którym były Freski. Sprzedawano je w różnych cenach na targach handlowych. Wojsko w tym okresie raczej się nie rozwijało. Ponadto wtedy każdy pił z Hrabią piwo w tawernie. A i ogólnie działały tawerny, w których za odpowiednią cenę, można było się przespać i najeść. Oczywiście nie każdego stać było na taki luksus. Co do biednych, cóż. To zależało. Jeżeli biedak pił z Bjornem, to dostawał u niego szacunek i wrzucił parę groszy. Jednak jeśli ktoś odmówił z nim picia, to cóż. Dalej był biedny i na dodatek przez Hrabiego wyśmiewany. W 1317 roku ostatecznie zmarł. Co w takim wypadku? Wtedy Umelski Król wybiera nowego Hrabię z rycerstwa. Koniec rozdziału IV.

Rozdział III-Ostatni okres nieznanych hrabiów Ampraczy Okres 1200-1297 roku. XIII wiek, to dominacja rycerstwa, dalszy rozwój handlu, ale też coraz większe wpływy duchowieństwa. Nawet został powołany biskup Ampraczy w 1220 roku. Wraz z połowaniem biskupa, spowodowało to, że chodzenie do kościoła Rotriokatolickiego zaczęło być obowiązkowe w każdą niedziele na mszę o godzinie 12. Jednak rycerstwu nie do końca to się spodobało i w 1225 roku nieco zmniejszono wpływy, powodując że obowiązek chodzenia do kościoła w niedziele mają tylko chłopi i mieszczanie, którzy nie zajmowali się handlem. Także rycerstwo i handlarze, dalej mieli wolną rękę i tylko ten kto chciał z nich, to szedł w niedziele do kościoła. W tym okresie odkryto kolejną nowinkę wojskową. Była to kusza magazynkowa. Czym się różniła od zwykłej kuszy? Miała miejsce na tzw. magazynek z bełtami, który strzelał od razu, dopóki nie zabrakło bełt. magazynek mieścił w sobie 9 bełt. Więc strzelec kuszy magazynkowej strzelał do przeciwnika 9-krotnie szybciej. Jednak Kościół Rotriokatolicki uznał to, za wynalazek samego diabła. Jednak handlarze i rycerstwo zbytnio się tym nie przejmowało. Dlatego księża zlecieli ministrantom, potajemne spalenie tych wszystkich kusz. To spowodowało, że została tylko jednak kusza magazynkowa w nienaruszonym stanie i rycerstwo mimo że samo nie musiało niszczyć tych kusz, to wiedzieli że nie można też zrobić nic duchowieństwu bez konkretnego powodu i jedynie co pozostało, to schować ostatni egzemplarz kuszy magazynkowej w bardzo ukrytym miejscu. W 1250 roku, turnieje rycerskie cieszyły się liczną ilością dyscyplin. Strzelectwo, pojedynek na siekiery, miecze, konny pojedynek. Także na nudy nie mieli co narzekać. W 1276 roku, pewien handlarz przywiózł ze sobą pewną talię kart. Nazywała się ona ,,Potęga Królestwa Umelu". Stała się dość popularna, jednak szybko duchowieństwo zaeragowała, że to jest nieboska gra! Jednak duchowieństwo na nie przychylało okiem, jeśli zawodnik brał udział w odpustach, gdzie musiał coś kupić. Wtedy jego grzechy związane z grą w karty zostały wybaczone. A co z przestępcami? No cóż, tych wsadzano do lochów i czekali na decyzję Hrabi Ampraczy. Same odpusty zaczęły być coraz bardziej popularne od 1266 roku. Duchowieństwo było praktycznie na równi z handlarzami i miały mniejszy statut tylko od rycerstwa. Koniec rozdziału III.

Rozdział II-Turnieje rycerskie, powstanie kamiennych murów i rewolucja walk z przestępczością Okres 1054-1200 roku. Królestwo Umelskie traktowało dość poważnie Ampracz. Praktycznie było to najważniejsze miasto, zaraz po stolicy zwanej Poz. Ponadto pojawił się nowy rodzaj waluty-Złote, srebne i miedziane Umele. Oczywiście chłopi byli zazwyczaj biedni. Mieszczanom już się różnie układało od biednych grajków muzycznych przez średniozamożnych piekarzy, aż do bogatych handlarzy i dowódców garnizonów. W 1095 roku w całym Królestwie Umelu, powstało tzw.rycerstwo. Byli lepiej uzbrojeni od piechurów i mieli swoje wpływy w Ampraczy. Oczywiście dużo też zarabiali. Oczywiście duchowieństwo też powolutku nabierało wpływów, aczkolwiek nie były one tak duże, jak w przypadku rycerstwa czy bogatych handlarzy. W 1103 roku ogłoszono, że będą 5-letnie turnieje rycerskie w Ampraczy! To spowodowało, że turniej strzelecki został włączony jako jedna z rozgrywek turnieju rycerskiego, a siłowanie na rękę wśród rycerstwa traciła na swojej popularności i była popularna tylko wśród piechurów. Co do muzycznej atmosfery, to były głównie chóry kościelne, grajkowie na lutni oraz grajkowie na flecie! Miasto się oczywiście rozwijało, jednak cóż. Co z przestępcami? Wiadomo że przez długi okres byli tzw. Łowcy złodziei. Jednak było ich mało i zdarzało się rzadko, ale jednak, że wojsko musiało interweniować i samemu złapać takiego złodzieja. Dlatego rycerstwo Ampraczy powołali do walki z przestępczością, nową organizacje-straż Ampraczy. Została ona powołana w 1120 roku. Okazało się, że było to idealne rozwiązanie, na walki z przestępczością i w ciągu 20 lat ich działań, najmowanie łowców złodziei spadło do zera i musieli sobie niestety znaleźć inną robotę. Dlatego żeby nie byli bezrobotni, to dano im wybór-albo dołączą do straży Ampraczy, albo dołączą do piechoty oraz najsłabsza opcja staję się biedny. Dlatego najwięcej osób o dziwo zgłosiło się do piechoty, ale były też takie osoby co dołączyły do straży Ampraczy. Zdarzały się jeszcze wyjątki, było ich zaledwie 3, ale dwóch z nich postanowiło iść w duchowieństwo, a jeden postanowił zostać ulicznym grajkiem na lutni. Kolejną ważną sprawą, była sprawa palisady. Ampracz od dawna nie był uznawany za gród, ale za miejscowość z przywilejami miasta i dlatego postanowiono od 1125 roku zburzyć palisadę i w ich miejsce zbudować kamienne mury z kamiennymi wieżami. Budowa trwała aż 30 lat! W końcu w 1155 roku zbudowany został dookoła kamienny mur, chroniący przed innymi napastnikami. Ostatnia sprawą, było zrobienie zbroi dla konia. Kowal Loikkad podjął się tego wyzwania. Tak ostatecznie powstała zbroja dla konia w 1199 roku. Koniec rozdziału II.

Witam wszystkich obecnych w Ampraczy Chciałbym ogłosić, że Prezydent IV Republiki Muratyki Piotr Romanow nadał mi stanowisko Burmistrza Ampraczy. Z tego też powody jest z tego bardzo zadowolony. Jest to jednak też wielka odpowiedzialność, którą oczywiście poniosę i będę chciał rozwijać te miasto najbardziej, jak tylko się da. Na moment obecny jak widzimy firma samochodowa ,,Pierre" dogaduje szczegóły z Prezydentem Albionu, panem Arturem Kardaczem na temat współpracy z jego fabrykami produkującą stal. Ponadto rozwija się też działalność Restauracji ,,Ardemska Góra". Kolejnym jakże ważnym aspektem, jest opisywanie historii Ampraczy. Będziecie państwo wiedzieli jak przez ten okres rozwijała się społeczność Ampraczy. Ponadto mamy też przyszły projekt, który jest związany z utworzeniem stacji paliw z siedzibą w Ampraczy. Oprócz tego będzie też w przyszłości opis różnych posągów i innych obiektów historycznych. Także mamy nadzieje, że moje działania, jak najbardziej przypadną do gustu mieszkańcom Ampraczy.

Tutaj będzie omawiana historia średniowiecznej Ampraczy. Każdego czytelnika zapraszam do czytania tych wspaniałych informacji. Rozdział I-Okres kontrowersyjny Okres 999-1054 roku. Dlaczego kontrowersyjny? Bo jedni historycy uważają że średniowiecze zaczęło się już od powstania Księstwa Muratyckiego w 999 roku, inni historycy że dopiero od powstania Wielkiego Księstwa Muratyckiego w 1016 roku, a jeszcze inni historycy że dopiero od rozpadu Muratyki na Muratykę Zachodnią i Królestwo Umelskie. Dlatego zdania są tu podzielone. A jak wyglądało to w Ampraczy? Dalej stagnacja gospodarcza, lecz dowiedzieli się o istnieniu Księstwa Muratyki. Jednak w 1000 roku Muratykowie środkowi, wypowiedzieli wojnę Księstwu Muratyki. Ampraczy w tej wojnie była neutralna i nie stanęła po żadnej stronie, ponieważ uznawała ten konflikt za bezsensowny i bali się że ucierpi mocno dla nich gospodarka. Wojna była brutalna i miała ze sobą wiele ofiar tej wojny. Ta wojna zakończyła się dopiero w 1015 roku, zwycięstwem Księstwa Muratyckiego. Ponadto w 1015 roku wysłannicy księcia przybyli na tereny Ampraczy. Mieli ze sobą paru żołnierzy, uzbrojonych w żelazny duży miecz, żelazną tarczę oraz w nowy ubiór-Kolczugę! Zarządcy Ampraczy rozmawiali z Wysłannikami Księcia w celach obgadania przyłączenia Ampraczy do Księstwa. Ampraczy w zamian za dołączenie do Księstwa Muratyckiego, będzie miało przywileje miasta. Tak też się dogadali i Ampraczy od 1016 roku należała do terenów Wielkiego Księstwa Muratyckiego. Handel się jeszcze bardziej rozwinął, dostawali ziemniaki, różne warzywa i owoce, jedwab oraz kamienie szlachetne! W dodatku dla uzbrojenia Ampraczy dochodziły kolczugi, stalowe maczugi i kuszy! Ponadto Wielki Książe Muratyki, Ulderyk II Muratycki wysłał osoby, które miały za zadanie szkolić strzelców z strzelania z kuszy. Oczywiście żołnierze z Ampraczy byli podlegli Wielkiemu Księciu i musieli się stawić na każde załowanie. I tak Ampraczy dalej żyła sobie spokojnie, a przynajmniej do roku 1048. Wielki książe Ymlryk IV, ogłosił że nie ma potomka męskiego. Wtedy też wasalowie zaczęli między sobą toczyć boje o władzę nad Wielkim Księstwem Muratyki. Dotknęło to też Ampraczy. Widać było tam bunt chłopów oraz Wasal, rządzący Ampraczą również miał tendencję do walki o tron. Ostatecznie wojna doprowadziła w 1054 roku do podziału na 2 kraje-Muratykę Zachodnią ze stolicą w Zwierzogrodzie oraz Królewstwo Umelskie z stolicą Poz. Ampraczy podlegała pod Królestwo Umelskie. Ponadto po zakończeniu wojny domowej, w Ampraczy powstał pierwszy kościół Rotriokatolicki. Koniec rozdziału I.

Rozdział VI-Końcowy okres Starożytności Ampraczy Okres 940-999 roku. Po śmierci Ignotnika, o następnych władcach Ampraczy niewiele wiedziano. Natomiast w dość krótkim tempie, rozwiązano strzelców konnych. Ten okres to było ulepszenie taranów oraz wynalezienie ruchomych drewnianych wież. Tarany teraz miały kamienną głowę barana. W tym okresie też zamienione hełmy z brązu, na hełmy z żelaza. Ponadto okrągłe brązowe tarcze zamieniono w końcu na okrągłe żelazne tarcze. Ponadto do Ampraczy w roku 981 przybyła Lutnia, pierwszy instrument muzyczny. Tym samym wesołki uwielbiające muzykę, zbierały na kupienie takiej lutni. Tym samym, występy na festynach, były jeszcze bardziej urozmaicone! Jak chodzi o gospodarkę, to praktycznie wszystko było bez zmian, tutaj zaszła stagnacja rozwojowa. Koniec rozdziału VI.

Rozdział V-Legendarny wódz Ignotnik Okres 911-940 roku. Jest to jedyny wódz Ampraczy, który jest znany z tych czasów. Kolejny władca Ampraczy, który został zapisany, będzie dopiero od 1297 roku. Mianowicie chodzą legendy że wódz Ignotnik znał się jako jedyny na czarach! Można rzecz wódz-czarodziej. Zajmował się głównie magią ognia oraz teleportacją. Jednym z swoich pokazów, jako że uwielbiał swoich poddanych to dla nich, za pomocą swojej magii ognia, upiekł Świnkę Muratycką i każdy sobie mógł pojeść. Ponadto za jego panowania, powstali strzelcy konni. Nie dość że były takie jednostki mobilne, to jeszcze strzelali z łuków. Niestety jednak to tylko za jego czasów byli strzelcy konni, bo potem uznano ich za niepotrzebnych i zbyt drogich. W tym okresie też pojawił się nowy popularny sport-wyścig w piciu piwa! Tak dokładnie to od 920 roku się on rozpoczął i jeśli ktoś nie umiał w strzelanie z łuku i przegrywał zazwyczaj w siłowanie na ręce, ale miał mocną głowę, to mógł brać udział w takiej konkurencji. Oczywiście chętnych było tak dużo, jak to z siłowaniem na ręce na początku popularności. Jednak niestety śmierć go dopadła w 940 roku i właściwie było to samobójstwo. Legendy głoszą że pewna rudowłosa kobieta odmówiła mu spotkania się z nim na randzce. Ten był tak załamany, że postanowił sam siebie spalić. I tak zostały z niego tylko prochy. Koniec rozdziału V.

Tak też słuchając uważnie rozmów, uznałem że to jest dobra propozycja i nawet dodałbym 1 rzecz korzystną dla obu osób! Mianowicie firmy nawzajem reklamowały by siebie, czyli moja firma samochodowa by reklamowała firmę produkującą stal u siebie, a pańska firma by reklamowała moją firmę u siebie. Jeśli zgodzi się pan na ten warunek, możemy przejść do umowy. Ponadto jako że ta stal musi być jakoś transportowana to proponuje by zajęła się tym firma MKP Cargo, która należy do @Waksman. To tyle jak chodzi z mojej strony i z czekam na pańską odpowiedź, szanowny panie prezydencie Albionu Arturze Kardaczu.

Rozdział IV-Rozwój niewolnictwa i walka z przestępczością Okres 600-911 roku. Niestety wraz z rozwojem gospodarczym, pojawiają się pierwsi przestępcy. Są to złodzieje, którzy okradają różnych ludzi. Początkowo ludność była skazana samą na siebie, bo wojsko miało za zadanie bronić jedynie granic Ampraczy, a nie dbać o bezpieczeństwo wewnętrzne Ampracza. Jednak szybko podzielono wojsko, na te które pilnowało zagrożeń zewnętrznych, jak i na te które pilnowało zagrożeń wewnętrznych. Oczywiście jak złapano złodzieja, to były różne kary-od wypalania takiemu oczów do ucięcia ręki, którą ukradł pieniądze uczciwemu osadnikowi. Jednak to też nie było idealne rozwiązanie, bo jednak czasem trzeba było potrzebne cały garnizon do patrolowania pobliskich terenów. Dlatego w roku 732 powstali tzw.,,Łowcy Złodziei". Mieli za zadanie łapać złodziei i przekazywać ich w ręce wojska. Niestety w tym okresie rozwijało się też niewolnictwo. W lochach organizowano po tajemnie zawody, w których walczyli przeciwko sobie niewolnicy i złodzieje. Wygrywał ten, co po prostu przeżył. Jednak są też i dobre wieści. Kolejnym sportem uprawianym w osadzie, był turniej strzelecki. Najlepsi strzelcy, walczyli między sobą, strzelając do drewnianej tarczy. Ten kto lepiej strzelał wygrywał turniej. Takie turnieje rozpoczęły się od 780 roku. Kolejnym krokiem, było uprawianie sadów jabłoni. Dzięki temu wzbogaciło się menu w żołądkach osadników Ampraczy. Takie sady zaczęły być uprawiane od 820 roku. Rozwijał się też aspekt muzyczny. Rozpoczęła się era chórów w IX wieku. Zazwyczaj odbywały się one przy różnych festynach. IX wiek jest to też rozwój narzędzi do tortur-bicze, maszyny do rozciągania ciała, zgniatarki palców. Przeznaczone były one głównie dla nieposłusznych niewolników oraz złodziei. Ten okres charakteryzuję się też tym, że był to ostatni okres w którym nie znano nazw władców tej osady. Dopiero od 911 roku poznamy pierwszego znanego wodza Ampraczy. Koniec rozdziału IV.

Rozdział III-Epoka żelaza Okres 200-600 roku n.e. . Dzięki kopalni żelaza, ludzie powoli zastępowali brąz, żelazem. Miedź została już całkowicie odrzucona przez Osadę Ampracza. W 285 roku powstały pierwsze stoiska targowe. Z każdym rokiem targi były coraz bardziej popularne. Odkrywano coraz to więcej żelaza i Ampracz miał pod swoje posiadanie już 3 kopalnie żelaza. W 412 roku zaczęto uprawiać różnego rodzaju zboża i powstały też młyny oraz piekarnie. Tym samym zaczęła się produkcja chleba. Natomiast w 467 roku zaczęto używać napalmu do grot strzał strzelców i tym samym powstały pierwsze płonące strzały. Nie dość że jak trafiłeś taką strzałą i zadała ranę, to jeszcze podpalała wroga. W VI wieku słowo wojownik, zastąpione zostało przez słowo piechura. Wprawdzie nie istniała kawaleria jeszcze, ale zamiast wojownika na koniu, mówiono piechur konny. Ponadto w czaszach V-VI wieku rozpoczął się okres zielarstwa. Wszyscy chorzy kierowali się do takich zielarek, bo te potrafiły ich uzdrawiać. Popularność myśliwych w tych czasach powoli spadała, na rzecz rolników, hodowców zwierząt, piekarzy oraz handlarzy. Aczkolwiek myśliwi w Ampraczy byli nadal istotni. Natomiast duże trójkątne tarcze z obitą dookoła ramą z brązu, zastąpiono mniejszą tarczą w kształcie koła, aczkolwiek w pełni zrobionej z brązu, ponieważ żelazo wtedy jeszcze było cenne. Natomiast krótkie miecze z brązu zostały porzucone na rzecz krótkich mieczy z żelaza. Ponadto coraz bardziej odróżniano biedniejszych od bogatszych. Ponadto w 551 roku odkryto złoża soli. Utworzono tam też kopalnię soli. Tak też od prymitywnych zwyczajów, osada Ampracza rozwinęła się do żelaznej ery, gdzie gospodarka, rolnictwo i wojsko rozwijały się coraz to prężniej w coraz to nowsze technologie. Koniec rozdziału III.

Rozdział II-Nowe Maszyny bojowe i Obrona Ampracza przed plemieniem Opaczowskim Okres 50 lat p.n.e.-200 rok n.e. . Było wiele nowinek wojennych. Pierwszą było wynalezienie w 23 roku p.n.e. Łuku kompozytowego. Dostawali je głównie bojowi łucznicy, natomiast myśliwi dalej byli wyposażeni w najprostszy rodzaj łuku. Następnie drewniane tarcze z puklerzem z brązu, zostały zastąpione dużą drewnianą trójkątną tarczą i dookoła była obita ramą wykonaną z brązu. w 50 roku n.e. pojawiły się w Ampraczu pierwsze rydwany. One również miały zastosowanie głównie bojowe. Taki Rydwan mieścił 3 osoby-Jeźdźca, strzelca i wojownika. W 87 roku n.e. do Ampracza przybył nowy wynalazek-Balista. Był to wielki ustawiony poziomo łuk z dość dużymi drewnianymi belami. Natomiast w 91 roku n.e. doszło do Bitwy pod Ampraczą. Plemię Opaczowskie w ilości 60 wojowników i 10 strzelców ruszało zaatakować osadę. Jednak technologicznie byli epokę do tyłu, bo byli uzbrojeni w miedziane siekiery i zwykłe drewniane tarczę i mieli na sobie skórzaną zbroję bez żadnego hełmu. Zaś strzelcy byli uzbrojeni w proste łuki. Ampracz jednak miał przewagę liczebną i technologiczną-100 wojowników piechotnych, 25 strzelców z łukami kompozytowymi, 20 wojowników konnych, 5 rydwanów i 1 balista sterowana przez 3 inżynierów! Bitwa trwała jedną godzinę i wojownicy Opaczowa widząc brutalną przewagę wojowników Ampraczowa, postanowili już uciec. Po stronie plemienia Opaczowskiego zginęło 40 około wojowników i wszyscy strzelcy. Natomiast po drugiej stronie było tylko około 20 zabitych wojowników, 3 martwych strzelców i zniszczony 1 rydwan. Tak też Ampracz świętował ze swojego zwycięstwa przez co najmniej tydzień! W 120 roku n.e. transport osłami został zastąpiony transportem pojazdów zaprzęgowych(głównie powozami konnymi). W 150 roku n.e. do Ampracza został przywieziony taran. W 197 roku n.e. odkryto żelazo, jednych z kopalni. Wysłano tam kilku ludzi do jego wydobycia. Mieli ze sobą kilofy. Ponadto można uznać że to był początek górnictwa! Koniec rozdziału II.

Rozdział I-Początek Osady Ampracz i wprowadzenie monet Okres 300-50 lat p.n.e. . Brąz już był powszechnie stosowany. Przy palisadach dobudowano drewniane wieże, na których mieli stać łucznicy. Powstawały też pierwsze krótkie miecze z brązu. Na tarczach drewnianych, zastosowano puklerz. Ci słabiej uzbrojeni wojownicy, mieli miedziane topory lub włócznie z zwykłą drewnianą tarczą i z skórzaną zbroją. Ci zaś lepsi, mieli krótkie miecze z brązu, drewnianą tarczę z puklerzem z brązu oraz skórzaną zbroję i mały hełm z brązu. Co do samych łuczników, to powiększono im kołczany, co spowodowało że mieścili w nim nawet do 20 strzał! W okresie od 190 lat p.n.e. wojownicy zaczęli też używać koni, i zaczęli się nazywać konnymi wojownikami. Byli uzbrojeni tylko w topór. Natomiast od 160 lat p.n.e. zaczęto budowę kamiennych dróg, co było kolejnym dużym postępem w ułatwieniu transportu. Ponadto coraz częściej Ampracz był kojarzony z polowaniami na dziki, króliki, niedźwiedzie i wilki. Oczywiście uprawiali rolnictwo, ale jednak domeną były polowania oraz rozpoczęła się era kowalstwa. Handlowali z innymi osadami. Od 100 lat p.n.e. wynaleziono zegar słoneczny. Od teraz było wiadomo kiedy zbliża się dzień, kiedy popołudnie, a kiedy jest noc. Handel wymienny bardzo kwitł, jednak stał się lekko postarzały. Dlatego do ludzi z Osady Ampracza trafiły pierwsze monety z Enveld-Frud. Cała osada Ampracka była w szoku! Handlarz z Enveld-Frud mówił, że u nich funkcjonuje to jako waluta od około 20 lat. Te monety nazywano Muratykenami. Powiedzieli czy dałoby się produkować te muratykeny w ich mieście. Handlarz mówił, że zna Brąznika który się tym zajmuję. Tak też w następnej wizycie, przybył z Brąznikiem, który zajmował się produkcją monet. Mówił że te monety dzielą się na Muratykeny i Miedziakeny. Miedziakeny były mniej warte. 1 Muratyken był wart 20 Miedziakenów. Tak też od 80 lat p.n.e. zaczęto produkować monety w Ampraczu. Ostatnim ważnym znaleziskiem było odkrycie, że z chmielu też można wytworzyć napój. Tak też w 50 lat p.n.e. powstały uprawy chmielu, a te spowodowały powstania piwa! Koniec rozdziału I.

Witam wszystkich obecnych. Tutaj będę przedstawiał historię starożytności osady Ampracz. Będziemy to omawiać epokę brązu oraz epokę żelaza. Także wszystkich chętnych zachęcamy do czytania. Jutro pojawią się tu pierwsze rozdziały!

Rozdział IV-Początek epoki brązu i powstanie miasta Ampracz Okres 600-300 lat p.n.e. . Rozpoczęła się epoka brązu. Początkowo, tak jak kamień początkowo o wiele dominował miedź, tak miedź na tych początkach dominuje znacznie brąz. W tym okresie powstał też pierwszy pojazd kołowy-rydwan. Służył głównie tylko do grupowego przemieszczania się ludzi. Z czasem ponadto widać było w Ampraczu coraz więcej kamiennych i drewnianych chatek. Coraz to bardziej gospodarka się rozwijała. Ponadto zostały też udomowione osły, które służyły głównie do transportowania towarów, a nie jak wcześniej, że człowiek musiał sam transportować swój towar w wielkim drewnianym koszu na plecach. Rozwijało też się rybactwo. Coraz więcej rodzajów ryb pojawiało się na stole każdego osadnika. Oprócz samych ryb, popularne były też uprawa marchewek i cebuli. Oczywiście nadal uprawiano kukurydzę. Powstał też pierwszy tutejszy historyczny sport w okolicach Ampracza-siłowanie na ręce. Każdy osiłek który wygrywał w tym sporcie, zdobywał popularność w okolicach Ampracza, ale oczywiście takie osoby zazwyczaj były też wojownikami. Ponadto w 360 roku p.n.e pan Toggwan wynalazł pismo piktograficzne. Od tej pory na glinianych tablicach, za pomocą młotka i dłuta rozpoczęto pisanie. W latach 380-300 p.n.e. rozpoczęła się budowa drewnianych murów osady. Jak się potem okazało, nazwano tą osadę-Ampracz. Miały one chronić głównie przed dziką zwierzyną. Koniec rozdziału czwartego.

Rozdział III-Epoka miedzi Okres 1000-600 lat p.n.e. . Zaczęła się epoka miedzi, jednak nie weszła od razu w drogę. Był to powolny proces wdrażania miedzi na rozwój muratykanów z okolic Ampracza. Pierw był tzw. okres wczesno-miedziany, który trwał 1000-850 lat p.n.e. . Zdecydowanie częściej były używane kamienie, niż miedź. Siekiery robiono głównie z połączenia patyka, sznurka i kamienia. Dzidy w większości też były robione z końcówką dużego kamienia, aczkolwiek zdarzały się wyjątki zrobione właśnie z końcówki miedzianej. Noże też były kamienne, ale zdarzały się też już miedziane. Rozwój w tym okresie był powolny, ale powoli zauważalny, że miedź jest jednak lepszym surowcem bojowym. Zdarzały się nawet groty miedziane do strzał. Jednak prawdziwa miedziana rewolucja nastąpiła później. Okres późno-miedziany, trwający w latach 850-600 lat p.n.e. to czasy gdzie miedź została doceniona i zdecydowanie częściej używana. Noże, siekiery, groty od strzał, groty od dzid były już miedziane. Ponadto w tym okresie powstawały też pierwsze tarcze! Oczywiście te tarcze były całkowicie drewniane, bo miedź jednak w tamtych czasach była bardzo cennym surowcem, ale drewniane tarcze skutecznie chroniły przed ciosami z miedzianych noży. Ponadto w tym okresie datuję się początki garncarstwa. Oczywiście wiadomo, były one robione z gliny. Ponadto coraz bardziej oddzielano myśliwego od wojownika. Zaczęto też udomawiać konie. Można wręcz rzecz, że rozpoczęły się pierwsze podróże konną. Także i transport się rozwijał. Jak chodzi o budownictwo, to nie było już tylko drewnianych szałasów. Pojawiły się kamienne szałasy. Okolice Ampracza coraz bardziej się rozwijały i było to widać gołym okiem. Koniec rozdziału trzeciego.

Rozdział II-Frydlandczycy i skutki wielkiej bitwy o Holenn(Klasztorowo) Więc zaczynamy od okresu 10.000-4.000 lat p.n.e. . Ten okres można uznać za początek rolnictwa wśród Frydlandczyków. Pierwsza roślina hodowana w okolicach Ampracza, była to kukurydza. Ponadto zaczęto hodować tutaj świnki. Zaczęto też ostrzyc patyki oraz używano ich do walk z plemionami, które były technologicznie do tyłu z Frydlandczykami. Ponadto w tym okresie używało się sformułowania wojowników plemiennych. Okres 4000-1093 lat p.n.e to okres w którym rozwinęła się religia oraz gospodarka. Zaczął się handel wymienny między Frydlandczykami. Ponadto zaczęto robić stoiska z drewnianym posągiem wielkiego Boga Frydlandczyka, który miał 2 ludzkie głowy, tułów niedźwiedzia i nogi tygrysa. Składano wtedy też w ofierze swoich ludzi, ponieważ jak uważali, to zaspokajało ich wielkiego Boga Frydlandczyka. Następnie nastał czas wielkiej bitwy o Holenn. Wtedy w okolicach Ampracza zostały tylko kobiety i dzieci. Ostatecznie wygrali Muratykanie, którzy byli do przodu z rozwojem technologicznym. Oczywiście Muratykanie dotarli aż do terenów okolic Ampracza. Kobiety i dzieci zostały zniewolone. Tym samym mamy tu początek okresu niewolnictwa. Muratykanie przynieśli ze sobą dzidy, proste łuki, ale też kościana biżuteria. Ponadto budowali szałasy, a nie jak Frydlandczycy mieszkający w jaskiniach. Koniec rozdziału drugiego.

Witam wszystkich tutaj zgromadzonych. Tutaj będę opisywał przede wszystkim Historię miasta Ampracz. Dowiedzie się wiele i historia będzie na pewno rozbudowana. Także zachęcam wasz do przeglądania. Oczywiście będę to publikował co jakiś czas. No koniec tego wstępu, czas moi czytelnicy na pierwszy rozdział Historia Ampracza-Prehistoria. Rozdział I-Przybycie Wędrownych Nordatczyków Wędrownych Jakieś około 50 tysięcy lat temu, Na tereny obecnej Muratyki, przybyli Nordatczycy Wędrowni. Byli totalnie nadzy i szukali tu jaskiń. Byli oczywiście też ludem koczowniczym. Głównie poszukiwali żywność na obecnych terenach Ampracza. Oczywiście już wiedzieli co to jest ogień, także mieli jak się ogrzać. Plemiona oczywiście rywalizowały między sobą, ale nie była to częsta rywalizacja i zazwyczaj chodziło tylko o przekroczeniu terenu przez drugie plemię, a nie zaplanowany atak na nie. Wtedy mężczyźni robili polowania na zwierzęta takie jak Niedźwiedzie Gruboskórne, Mamuty Amprackie, Kury Olbrzymie oraz Tygrysy Muratyckie. Kobiety natomiast zbierały owoce leśne lub łowiły ryby na pobliskich rzekach i jeziorach. W okresie około 40.000 lat p.n.e. uznali, że nazwą się Fryndlandczykami. Tak też Frydlandczycy zaczęli od tego okresu zajmować się wyrobem otoczaków. Natomiast okresie około 35.000-10.000 lat p.n.e rozwinęło się u fryndlandczyków to, że zamienili swój tryb życia z kotowniczego na tryb osiadły. Koniec rozdziału pierwszego.

Muratycka Whisky ma 40% jak chodzi ci o procenty.