Program "Uranis"

[Albert Fryderyk de Espada 865]

Program "Uranis" to pierwszy z planowanych programów rozwoju Muratyckiej Agencji Kosmicznej zapoczątkowany przez prezydenta Alberta Fryderyka de Espady. Głównym celem pierwszego programu wznowionej działalności MAK przewiduje serię lotów kosmicznych mających dostarczyć nam kluczowych informacji i oraz przyczynić się do rozwoju technologicznego w przyszłych misjach. 

Na potrzeby programu opracowana została pierwsza rakieta oznaczona roboczo jako MRK-1. Pionierska jednostka zasilana będzie pojedynczym silnikiem zasilanym specjalną mieszanką paliwa stworzoną wyłącznie pod użytek silników rakiet kosmicznych. Kerolox gdyż tak nazwane zostało paliwo to w większości mieszanka utleniacza w postaci ciekłego tlenu oraz ciekłej nafty.

 

Głównymi celami programu "Uranis" są:

• Umieszczenie na orbicie około-polińksiej sztucznego satelity 
• Dokonanie szczegółowych pomiarów podczas lotów kosmicznych
• Analiza wydajności i sprawności konstrukcji zaprojektowanych na potrzeby programu

 

 Rakieta MRK to ciężko zmodyfikowana jednostka która przeszło dwa lata temu wyniosła na orbitę pierwszego muratyckiego satelitę. Drastyczne zmiany w jej konstrukcji mają na celu przystosować ją do spełniania wymagających standardów dzisiejszego świata.

 

Schemat rakiety MRK-1

 

Rakieta została już dawniej wyposażona w luk wewnątrz którego na orbitę zostanie przetransportowany satelita, dokonano jednak zmian w konstrukcji poszycia rakiety która została wyposażona w stopy metali znacznie wytrzymalsze w porównaniu do swojego pierwowzoru.

W luku na orbitę ma zostać wyniesiony nowoczesny satelita Uranis-1, wyposażony w liczne detektory i aparaty pomiarowe będzie dla nas głównym źródłem informacji podczas misji. Sam satelita został wyposarzony w potężną antenę nadawczą pozwalającą na niemalże nieustanną komunikację z CLK.

 

Schemat satelity Uranis-1

[Albert Fryderyk de Espada 865]

Pierwszy lot Muratyckiej Agencji Kosmicznej zakończył się sukcesem a misja Uranis-1 dostarczyła nam wielu wartościowych informacji, nie tylko o warunkach panujących w przestrzeni kosmicznej ale również wykazała niedopatrzenia i błędy popełnione przy tworzeniu rakiet MRK-1. Mimo że ich konstrukcja jest jak najbardziej poprawna i całkiem uda posiada ona jedną zasadniczą wadę którą przedsięwzięliśmy wyeliminować przy najbliższej sposobności. Wadą tą jest potencjalny zasięg rakiety który pozwolił nam idealnie wykorzystać wszystkie zapasy paliwa jakie posiadała a wystarczyło to jedynie na umieszczenie satelity Uranis na niskiej orbicie okołopolińskiej.

Rakieta MRK-1-B jest owocem prac nad zwiększeniem możliwości wersji A,

 

W tym celu do głównego trzonu rakiety dodano cztery mniejsze silniki które pomogą całej konstrukcji wejść na orbitę przy mniejszym zużyciu paliwa ze zbiornika głównego co skutecznie zwiększy zasięg potencjalny całej rakiety. Nowa wersja MRK-1B zostanie już niebawem wykorzystana przy zbliżającej się misji Uranis-2.

[Albert Fryderyk de Espada 865]

Z wielką przyjemnością mogę poinformować iż następna rozwojowa rakieta MRK-1B jest już gotowa a co za tym idzie jej użycie podczas zbliżającej się misji Uranis-2 coraz bliższe. Misja tą ponownie zweryfikuje nasze możliwości i dostarczy bezcennych danych które są nam niezbędne do dalszego rozwoju. 

Oficjalnego terminu następnej misji proszę się spodziewać już w najbliższych dniach.

Mamy jeszcze tak wiele do zrobienia i jeszcze więcej do odkrycia stąd też tempo prac jakie sobie narzucamy wydawać się może duże lecz ślepa pogoń za postępem nie może być motorem napędowym tej agencji. Działamy z głową i rozwagą, stawiamy następne kroki, które z każdym jednym będą się stawać coraz większe.

[Albert Fryderyk de Espada 865]

Po przeszło siedmiu miesiącach działania mogę dziś z całą stanowczością stwierdzić iż pierwszy program kosmiczny przyjęty na szerszą skalę przez MAK możemy uznać za jak najbardziej udany. 

Przede wszystkim wstępne doświadczenia z tworzenia pełnoprawnego programu kosmicznego były bardzo niecodziennym doświadczeniem dla mojej osoby i wiele się w tym czasie nauczyłem dzięki czemu już z tyłu głowy kreują mi się kolejne daleko idące plany dla MAK.

Zasadniczy problem jaki nasunął mi się podczas tworzenia programu Uranis była duża powtarzalność kolejnych lotów. Bez większego problemu mógłbym organizować kolejne stary co tydzień lecz w znacznej większości byłby one bliźniaczo podobne. Wynika to głównie z tego iż cele, wyposażanie i przebieg każdej misji były prawie takie same. W trakcie prac nad programem zmodyfikowałem pierwotny projekt rakiety łącznie cztery razy lecz dwa z nich były jedynie przejściowe które okazały się nie działać jak należy. Tak więc program skończyliśmy z dwoma udanymi startami lecz nie dostrzegałem sensu dalszego kontynuowania przeklejania postów. Dopiero w wypadku zakiś większych zmian można by mówić że działo by się coś ciekawego i nowego. 

Dokładnie dla tego wydaje mi się najbardziej sensowną opcją przyjęcie do wiadomości że w tgz. "międzyczasie" odbyły się kolejne loty które przez wyżej wspomniany fakt podważalności każdej misji aż do bólu.  

 

Jednocześnie nie oznacza to zakończenia działalności, kolejny program jest tuż za rogiem i wkrótce ujawnione zostaną dalsze informacje.