Defilada z okazji podpisania Traktatu między Edelweiss, a Czesnoradem.

[Robert Drenin 305]

Goście z Edelweiss jak i obecni członkowie Rady Komisarzy Ludowych przeszli z Gmachu Rady Komisarzy Ludowych na trybunę ludową na Placu Defilad. Następnie została zorganizowana defilada wojskowa z okazji podpisania traktatu i zapoczątkowania oficjalnych relacji dyplomatycznych.

Jednakże przed pokazem militarnym, Orkiestra symfoniczna Czesnoradu na początku wykonała Hymn Państwowy gości zagranicznych:

Po oddaniu czci Hymnowi Kotliny Edelweiss, następnie została zagrana Międzynarodówka zgodnie z ostatnio wprowadzoną ustawą o "Międzynarodówce":

A na koniec został zagrany Hymn państwowy Republiki Socjalistycznej Czesnoradu:

Po czym Towarzysz Molotin jeszcze zabrał głos.

[Włodzimierz Molotin 183]

Witam wszystkich zebranych tu obywateli!

W dniu dzisiejszym oficjalnie wszedł w życie traktat o wzajemnym uznaniu i stosunkach dyplomatycznych między naszą Republiką Socjalistyczną Czesnoradu, a Kotliną Edelweiss. Jest to ważny dzień dla Czesnoradu na arenie międzynarodowej. Nawiązywanie nowych traktatów z narodami Pollinu daje naszemu narodowi gwarancję bezpieczeństwa i stabilności międzynarodowej. Otwierają się przed nami nowe ścieżki przyjaźni i współpracy. Naród Czesnoradzki ma nadzieję na rozwój współpracy dyplomatycznej, a co ważne handlowej z tak ważnym narodem na arenie międzynarodowej jakim jest Edelweiss. Nasz naród posiada jeszcze wiele braków surowcowych i innych problemów, które mam nadzieję rozwiążemy przy pomocy współpracy międzynarodowej, takiej jak ta zawiązana tu dzisiaj. Dziękuje, oddaje głos jednemu z naszych dzisiejszych gości, Oberhauptowi Heinz-Werner Grünerowi.

[Heinz-Werner Grüner 205]

Genosse Präsident,

Szanowni Towarzysze,

Na wstępie chciałbym serdecnzie podziękować za zaproszenie do Nowańska, piękne to miasto i mam nadzieję, że w przyszłosci będę mógł tutaj częściej bywać. Co do wzajemnego uznania, które to tak wyniośle brzmi. Przybyliśmy tutaj, do Was, nie tylko po to by podpisać się na kartce papieru. Nie tylko po to by poklepać się po plecach.  Jesteśmy tutaj dla Waszego, ale także naszego wspólnego dobra. Jak słusznie zauważył Towarzysz Przewodniczący zarówno nam, jak i Wam brakuje surowców, która napędzi gospodarkę.

Wspólne wspieranie w inicjatywach jednych, czy drugich czy wsparcie merytoryczne, techniczne, to jest to czego my jako naród edelwajski sobie rościmy. Chcemy by takie trakaty miały większą moc sprawczą. Dlatego też w uznaniu zasług w celu podjęcia pierwszych rozmów chciałbym nadać Przewodniczącemu Rady Komisarzy Ludowi, Genosse Mołotinowi i Wiceprzewodniczącemu Rady, Genosse Dreninowi Order Przyjaciół Edelweiss II Klasy. 

 

Niech to skromne wyróżnienie będzie miało znaczenie symboliczne i zwiąże nasze narody na wieki. 

Wiwat Czesnorad, Wiwat Edelweiss!

 

Rozporządzenie

 

[Heinz-Werner Grüner 205]

Tymczasem schodząc z mównicy zapytał ukradkiem Towarzyszy:

-To co, teraz po małej szklaneczce gorzałki?

[Robert Drenin 305]

- Teraz jeszcze będzie defilada i wtedy możemy potencjalnie wrócić do gabinetu, aby udczić wspólne wydarczenie. 😉 (a i jeszcze tak na marginesie poza narracją, to dosłownie Molotin, bez polskich znaków. To tak oficjalnie, bo w sumie tak też zapisywane było w dokumentach itd.). - po czym Towarzysz Drenin jeszcze dodał - Jednakże jesteśmy zaskoczeni odznaczeniem nas. Nie ukrywam, że to jest dla nas duży zaszczyt.

Następnie można było usłyszeć jak orkiestra symfoniczna zaczęła grać kolejne utwory. W międzyczasie można było już dostrzec oraz oglądać pojazdy militarne Republiki Socjalistycznej Czesnoradu:

Pierwszą pieśnią jaka została zagrana był utwór "Naprzód, Nowańsku!":

Zostały jeszcze zagrane niektóre pieśni nie posiadające jeszcze żadnego tekstu, jednakże krążące w kulturze robotniczej:

I zostało jeszcze wiele innych pieśni, po czym wrócili wszyscy do gabinetu.

[Włodzimierz Molotin 183]

- Dziękujemy za te odznaczenia. Możemy wrócić z powrotem do pomieszczeń gmachu.

Edytowane 26 Sierpnia 2022 przez Włodzimierz Molotin

[Joachim Cargalho 102]

Cargalho zerkał z podestu na przemierzające plac pojazdy militarne Republiki Socjalistycznej Czesnoradu. W tle grała muzyka, która była bardzo skoczna i idealnie nadawała się do dyktowania tempa defiladzie, która się odbywała. Joachim wystukiwał sobie rytm palcami o murowaną balustradę podium, na którym stali.

- Jak zwykle, przyjechał, popatrzył, uśmiechał się i nic nie dostał - myślał sobie, kiedy Oberhaupt wręczał odznaczenia ich nowym przyjaciołom. Oczywiście nadal sympatycznie uśmiechał się do wszystkich i odpowiadał na pozdrowienia.

Kiedy wszystkie pokazy się skończyły, zostali zaproszeni z powrotem do gabinetu. Tworzysz Molotin wskazał im drogę, a Cargalho mijając go rzucił tylko - No nie powiem... Macie rozmach - oczywiście miało to być pochwalenie ich przygotowań do wizyty.