Plantacje Chmielu pod Gordestad

[Albert Fryderyk de Espada 879]

Chmiel zwyczajny (łac. Humulus lupulus) to szybko rosnące pnącze. Ma wiotkie łodygi o długości nawet 8-12 m. Na stanowiskach naturalnych jest mniejszy, zwykle jego pędy nie przekraczają 6 m.

Chłodniejszy ale bogaty w słoneczne dni klimat wschodniej Koribi u podnóża ogromnych gór idealnie nadaje się do jego uprawy, właśnie ty znajdują się jedne z największych plantacji nierzadko przekraczające one rozmiary 50-80 hektarów co jak na hodowlę chmielu jest zawrotną wielkością. Chmiel nie jest gatunkiem trudnym w uprawie, ale trzeba odpowiednio dobrać dla niego stanowisko. Optymalne jest miejsce ciepłe, lekko zacienione, osłonięte od wiatru. Ważne, aby podstawa i dolna część była chroniona przed bezpośrednim słońcem, a górna miała dobre warunki świetlne.

Region w którym znajdują się plantacje

W Koribi hoduje się w głównej mierze dwie odmiany chmielu; odmianę "Aurelską" oraz odmianę "Tuluską". Pierwsza jest znacznie bardziej pospolita i częściej hodowana przez wzgląd na większą odporność oraz mniejsze wymagania hodowlane. Szyszki pochodzące z tej odmiany mają bardzo mocny i wyrazisty smak oraz aromat, stosuje się je w produkcji mocniejszego piwa jak i w ziołolecznictwie. Odmiana Tuluska jest różni się od swojego poprzednika przede wszystkim tolerancją na chłód, wymaga ona znacznie mniejszej dobowej różnicy temperatur jak i regularnego nawożenia. Efektem wzmożonej pracy podczas jej uprawy są szyszki których smak i aromat uznaje się za bardzo słodki jak na chmiel. Szyki te służą niemal zawsze jako główny składnik słodkiego i wyrazistego piwa produkowanego jedynie w tym regionie.

Wielkie pola chmielu u podnóża gór

Region Gordestad słynie nie tylko z licznych pół porośniętych chmielem ale również z wielu słynnych i wiekowych browarów które swoją historię i doświadczenie liczą już w dziesięcioleciach lub nawet stuleciach.

Edytowane 17 Marca 2022 przez Albert Fryderyk de Espada