Historia Ampraczy-Epoka Renesansu i Baroku(1421-1766 roku)

[Leszek Ebe 77]

Tutaj przedstawimy rozwój Ampraczy w czasach epoki renesansu i baroku. Każdego czytelnika zapraszam do czytania!

Rozdział I-Hrabia Jorgen Landgraf(Renesans)

Okres 1421-1465. W Muratyce ten rok rozpoczyna się od powstania pierwszej prasy drukarskiej na terenie obecnej Muratyki. Jednak w samej Ampraczy, pierwsza prasa drukarska powstaje dopiero 40 lat później, czyli praktycznie pod koniec rządów Hrabi Jorgena! Oczywiście ten czas, jest czasem rozwoju literacko-malarsko-rzeźbiarsko-filozoficznego, ale nie tylko! Powstawały kolejne nowe różne wynalazki. W 1423 roku, do Ampraczy przywieziono z handlu ręczne wiertło. Jednak za bardzo nie wiadomo do czego mogła mieć zastosowanie, więc początkowo nie przykuwano do tego uwagi. Natomiast jak chodzi o ręczną broń palną w okresie renesansowych rządów Jorgena, dzieli się na trzy okresy. Pierwszy w latach 1421-1425 to był okres, gdzie w większości było uzbrojenie broni białej i kusz, a arkebuzerów było stosunkowo mało. Drugi w latach 1425-1440, był to okres mieszany, gdzie byli zarówno piechurzy z mieczami, jak można też było dużej ilości znaleźć arkebuzerów. Dopiero od 1440 roku arkebuzerzy całkowicie zdominowali piechotę, a broń biała praktycznie została uznana za bez użyteczną w jednostkach piechoty i była ona tylko w jednostkach kawalerii. Natomiast jak chodzi o kawalerię, to w latach 1425-1450 miecze, były coraz częściej zastępowane szablami. Natomiast w tych czasach powstały jeszcze pierwsza biblioteka i pierwszy teatr, jako urozmaicenie życia Ampraczy. Biblioteka Ampraczy powstała w 1449 roku, a pierwszy teatr w Ampraczy powstał w 1453 roku.  W końcu Hrabia Jorgen Landgraf zmarł w 1465 roku, zapadając w wieczny sen. Koniec rozdziału I.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział II-Druga połowa XV wieku i pierwsza połowa XVI wieku

Okres 1465-1550. W tych czasach było czterech Hrabiów-Ulrych II Jungraf(1465-1477), Bolio Puszysty(1477-1498), Bjorn II Jungraf(1498-1537, ostatni rządzący Ampraczą z linii Jungrafów) i Thorvald Piękny(1537--1550). Był to powolny 100-letni okres rozwoju zarówno gospodarczego, jak i militarnego. W tych czasach zmieniono przede wszystkim nazwę z inżynierów na artylerzystów. Arkebuzerzy to była już stała piechota, uzbrojona w arkebuzy. Kawaleria była uzbrojona w szable i jako jedyna posiadała jeszcze zbroję rycerska, którą w tych czasach nazywano zbroją kawalerzystów. Co do samej gospodarki, to powstawało coraz więcej pras drukarskich. Ponadto od Bjorna II Jungrafa wrócili duchowni i w 1520 roku odbudowano kościół Rotriokatolicki. Duchowni znowu zaczęli się interesować władzą w Ampraczy. Ponadto turnieje rycerskie całkowicie znikneły już w czasach Ulrycha II Jungrafa i w ich miejsce powstały pojedynki na szable i rapiery. Ponadto w czasach Thorvalda Pięknego w 1544 roku przywieziono szachy, jednak grać w nie mogli tylko Hrabia i jego najbliższy dwór, więc nie były one dostępne dla ludzi. Koniec rozdziału II.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział III-Hrabia Jens Ślepy

Okres 1550-1586. Jens od swoich narodzin był ślepy. Był to też pierwszy władca, który kochał muzykę kościelną. Ponadto za jego czasów w końcu trafił nowe wojskowe wynalazki. W roku 1557 roku trafił muszkiet lontowy, natomiast już dwa lata później trafił muszkiet kołowy. Oba te muszkiety robiły dla siebie konkurencję. Natomiast arkebuzy zostawały powoli uznawane za staroświeckie. Ponadto w tym okresie doszło do pierwszego podpalenia stodoły, w roku 1570. Z tego powodu, zwiększono obowiązki strażników i ich nowymi zadaniami było też gaszenie pożarów. Czyli pełnili funkcje policyjno-strażackie w tamtym okresie. Ponadto postanowiono zrobić kolejny przełom-kamienne mury postanowiono zastąpić murami z połączeniu cegieł i marmuru. Kolejnym nową bronią, która trafiła do Ampraczy był pistolet kołowy. Jest to pierwsza broń krótka, jaka trafiła do tego miasta, a trafiła ona w 1580 roku. Taką broń postanowiono uzbroić kawalerzystów, jako broń boczną. Ostatecznie Hrabia Jens Ślepy zmarł w 1586 z powodu śmierci naturalnej. Koniec rozdziału III.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział IV-Hrabia Hjort Mądry

Okres 1586-1606. Hrabia Hjort chciał wiele aspetków rozwinąć. Wspierał aktywnie Uniwersytet Ampraczy, Teatr Ampraczy, gospodarkę Ampraczy oraz wiele innych rzeczy. Także dlatego wszyscy mówili, że był mądry. Jego pierwszą ważną zmianą, było powiększenie sceny w teatrze. Oczywiście tak też się stało i scena się rozrosła w 1587 roku. Kolejnym krokiem było narysowanie pierwszej mapy Ampraczy. Do tego wynajął specjalnego kartografa, którym się tym zajmował. Pierwsza mapa Ampraczy powstała w 1589 roku. Ponadto postanowiono reorganizację wojska i strażników. Od teraz strażnicy zostali nazwani milicją. Oczywiście ich obowiązki się nie zmieniły, jednak głównym ich uzbrojeniem miały być muszkiety lontowe, a jako broń boczną mieli stosować pistolety kołowe. Natomiast wojsko miało używać tylko i wyłącznie muszkietów kołowych. Ponadto w 1600 roku oprócz samych kul armatnich, do armat wsadzano także kartacze. W zależności jak daleko był przeciwnik, to używano danego rodzaju amunicji. Ponadto Hjort odwiedził Uniwersytet Ampraczy. Powiedział że od tej pory mają być uczeni aż 10 gatunków lekcji-malarstwa, literatury, wojskowości, religii, rzeźbiarstwa, rolnictwa, historii, gospodarki, astronomii i medycyny. Jednak w 1606 roku, doszło do tragicznego zdarzenia. Pierwszy raz w historii Ampraczy, Hrabia nie zmarł śmiercią naturalną, a został zabity! Mianowicie został zabity z pistoletu kołowego. Szukano sprawcy, jednak niestety ten uciekł z miejsca zdarzenia. Koniec rozdziału IV.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział V-Hrabia Erik Groźny.

Okres 1606-1629. Prawdopodobnie najbrutalniejszy władca Ampraczy. Każdy kto miał inne zdanie, od niego, był prześladowany przez milicję i miał utrudniane życie. W ostateczności w końcu została taka osoba po prostu zabijana. Dlatego z powodu zrobienia takiej grozy, nikt się nie odważył podnieść ręki na Hrabiego Erika. W jego czasach, muszkiety lontowe zostały porzucone i zarówno wojsko, jak i milicja korzystała z muszkietów kołowych. Co do Hrabiego Erika, to był jeszcze surowym dowódcą wojskowym. Kazał robić biegi dookoła Ampraczy z ciężkim towarem na plecach. Ci co nie dawali radę, zostali degradowani na role chłopa! Także tyranizm u niego był siany pełną parą. A przynajmniej aż do roku 1629, gdzie został zabity w jego pokoju, przez jednego z opozycjanistą krótkim nożem. I tego jednak złapano i powieszono. Koniec rozdziału V.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział VI-Wiek XVII i początek XVIII wieku.

Okres 1629-1713. Kolejny stagnacyjny okres. Jedynie co w tym okresie dotarło, to mapa Polinu w 1660 roku. Często były zmiany u hrabiów i niewiele wnosili do Ampraczy. Rozwój piechoty, armat i kawalerii stanął w miejscu. Teatry były wzorowane na okresie Hjorta Mądrego. Uniwersytet powrócił do starego rodzaju szkolnictwa. No nic specjalnego się wtedy nie działo. Koniec Rozdziału VI.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział VII-Hrabia Klaus Karrsten

Okres 1713-1744. Dopiero za czasów Hrabiego Klausa Karrstena, zaczynało się coś zmieniać w Ampraczy. Hrabia Klaus, był człowiekiem oświeceniowym. Pierwsza sprawa, to wysłał swoich ludzi, by przywieźli nowy rodzaj broni-muszkiety skałkowe.  Gdy już wrócili z muszkietami skałkowymi w 1714 roku, wtedy też wojsko miało mieć je na swoim wyposażeniu, a muszkiety kołowe zostawił milicji. Kolejna sprawa, to w 1720 roku wprowadzenie strzelców konnych. Następnie znowu wysłał wysłanników po nowy wynalazek-bomby. Tym samym wrócili w 1722 roku z tymi bombami. Dlatego zrobił nową organizację wojskową-grenadierzy. Oczywiście się przygotujcie, bo tak zgadliście. Znowu wysyła wysłanników! Tym razem przybyli z planem balonu w 1738 roku. Oczywiście został ten balon zrobiony w roku 1740 i sam Hrabia Klaus postanowił na niego wejść i zobaczyć piękne widoki z góry. Ale wiadomo, nie tylko wojskiem i lotnictwem Klaus żył. Oczywiście głównym celem Hrabi Klausa było wysyłanie swoich wysłanników, po różne nowinki. Tak też ci wrócili następnie z teleskopem w 1716 roku. Następnie w 1718 zdobył plany Barometru. Kolejną rzeczą którą przywieźli, to były 3 zegary wahadłowe w 1721 roku. Następną rzeczą, którą przywieźli był fortepian w 1725 roku. Rok 1727 był otwarty dla termometrów. Oktant natomiast został przywieziony w roku 1730. W 1731 roku po Ampraczu jeździły nowe pojazdy-Karoce. Były one wyłącznie dla bogatych ludzi. Hrabię Klausa, nazywano Hrabią nowoczesnym. Ponadto przed swoją śmiercią, udostępnił grę w szachy dla innych, dzięki temu każdy mógł grać w tą wspaniałą grę. Zmarł w 1744 śmiercią naturalną. Koniec rozdziału VII.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział VIII-Hrabia Lars Uggord i wojna domowa

Okres 1744-1766. Ostatnim Hrabią Ampraczy był Lars Uggord. Sprawował władzę w latach 1744-1755. Za jego czasów rozwijała się muzyka. Granie na flecie, lutni, organach i fortepianie było popularne. Ponadto powstała w 1746 roku, pierwsza Opera Ampraczy. Wtedy też sławę zdobyli śpiewacze operowi. Sam Hrabia Lars uczył się grania na fortepianie. Oczywiście on sam często pojawiał się jako gość honorowy w operze, posłuchać wspaniałej muzyki. Jednak jedna nowinka wojskowa przybyła do Ampraczy w 1752 roku-muszkiet z bagnetem. Jednak Hrabia Lars nie interesował się wojskiem. Wolał zajmować się muzyką i ewentualnie sprawami gospodarczymi. Oczywiście żołnierze Ampraczy byli wkurzeni. Postanowili się zbuntować przeciwko Hrabiemu w 1755 roku. Wtedy też ogólnie wybuchła wojna domowa w Królestwie Umelskim. W przypadku Ampraczy, milicja stanęła po stronie Hrabiego, natomiast wojsko i chłopi przeciwko niemu. Lars został postrzelony przez jednego z żołnierzy Ampraczy w 1756 roku. Wojna dalej trwała. Był to okres niestabilności. Była to wojna bratobójcza o wpływy. Dopiero w 1764 roku Muratyka Południowa dołączyła do tej wojny, po stronie promuratykan. Ostatecznie w 1766 roku promuratykanie wygrali w wojnie domowej z siłami królewsta Umelskiego i to spowodowało, że całe królestwo Umelskie zostało włączone do państwa Muratyki Południowej. Tym samym kończy się era Baroku i rozpocznie się era oświecenia. Koniec rozdziału VIII.