Historia Ampracza-Starożytność(300 lat p.n.e-999 roku)

[Leszek Ebe 77]

Witam wszystkich obecnych. Tutaj będę przedstawiał historię starożytności osady Ampracz. Będziemy to omawiać epokę brązu oraz epokę żelaza. Także wszystkich chętnych zachęcamy do czytania. Jutro pojawią się tu pierwsze rozdziały!

[Leszek Ebe 77]

Rozdział I-Początek Osady Ampracz i wprowadzenie monet

Okres 300-50 lat p.n.e. . Brąz już był powszechnie stosowany. Przy palisadach dobudowano drewniane wieże, na których mieli stać łucznicy. Powstawały też pierwsze krótkie miecze z brązu. Na tarczach drewnianych, zastosowano puklerz. Ci słabiej uzbrojeni wojownicy, mieli miedziane topory lub włócznie z zwykłą drewnianą tarczą i z skórzaną zbroją. Ci zaś lepsi, mieli krótkie miecze z brązu, drewnianą tarczę z puklerzem z brązu oraz skórzaną zbroję i mały hełm z brązu. Co do samych łuczników, to powiększono im kołczany, co spowodowało że mieścili w nim nawet do 20 strzał! W okresie od 190 lat p.n.e. wojownicy zaczęli też używać koni, i zaczęli się nazywać konnymi wojownikami. Byli uzbrojeni tylko w topór. Natomiast od 160 lat p.n.e. zaczęto budowę kamiennych dróg, co było kolejnym dużym postępem w ułatwieniu transportu. Ponadto coraz częściej Ampracz był kojarzony z polowaniami na dziki, króliki, niedźwiedzie i wilki. Oczywiście uprawiali rolnictwo, ale jednak domeną były polowania oraz rozpoczęła się era kowalstwa. Handlowali z innymi osadami. Od 100 lat p.n.e. wynaleziono zegar słoneczny. Od teraz było wiadomo kiedy zbliża się dzień, kiedy popołudnie, a kiedy jest noc. Handel wymienny bardzo kwitł, jednak stał się lekko postarzały. Dlatego do ludzi z Osady Ampracza trafiły pierwsze monety z Enveld-Frud. Cała osada Ampracka była w szoku! Handlarz z Enveld-Frud mówił, że u nich funkcjonuje to jako waluta od około 20 lat. Te monety nazywano Muratykenami. Powiedzieli czy dałoby się produkować te muratykeny w ich mieście. Handlarz mówił, że zna Brąznika który się tym zajmuję. Tak też w następnej wizycie, przybył z Brąznikiem, który zajmował się produkcją monet. Mówił że te monety dzielą się na Muratykeny i Miedziakeny. Miedziakeny były mniej warte. 1 Muratyken był wart 20 Miedziakenów. Tak też od 80 lat p.n.e. zaczęto produkować monety w Ampraczu. Ostatnim ważnym znaleziskiem było odkrycie, że z chmielu też można wytworzyć napój. Tak też w 50 lat p.n.e. powstały uprawy chmielu, a te spowodowały powstania piwa! Koniec rozdziału I.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział II-Nowe Maszyny bojowe i Obrona Ampracza przed plemieniem Opaczowskim

Okres 50 lat p.n.e.-200 rok n.e. . Było wiele nowinek wojennych. Pierwszą było wynalezienie w 23 roku p.n.e. Łuku kompozytowego. Dostawali je głównie bojowi łucznicy, natomiast myśliwi dalej byli wyposażeni w najprostszy rodzaj łuku. Następnie drewniane tarcze z puklerzem z brązu, zostały zastąpione dużą drewnianą trójkątną tarczą i dookoła była obita ramą wykonaną z brązu. w 50 roku n.e. pojawiły się w Ampraczu pierwsze rydwany. One również miały zastosowanie głównie bojowe. Taki Rydwan mieścił 3 osoby-Jeźdźca, strzelca i wojownika. W 87 roku n.e. do Ampracza przybył nowy wynalazek-Balista. Był to wielki ustawiony poziomo łuk z dość dużymi drewnianymi belami. Natomiast w 91 roku n.e. doszło do Bitwy pod Ampraczą. Plemię Opaczowskie w ilości 60 wojowników i 10 strzelców ruszało zaatakować osadę. Jednak technologicznie byli epokę do tyłu, bo byli uzbrojeni w miedziane siekiery i zwykłe drewniane tarczę i mieli na sobie skórzaną zbroję bez żadnego hełmu. Zaś strzelcy byli uzbrojeni w proste łuki. Ampracz jednak miał przewagę liczebną i technologiczną-100 wojowników piechotnych, 25 strzelców z łukami kompozytowymi, 20 wojowników konnych, 5 rydwanów i 1 balista sterowana przez 3 inżynierów! Bitwa trwała jedną godzinę i wojownicy Opaczowa widząc brutalną przewagę wojowników Ampraczowa, postanowili już uciec. Po stronie plemienia Opaczowskiego zginęło 40 około wojowników i wszyscy strzelcy. Natomiast po drugiej stronie było tylko około 20 zabitych wojowników, 3 martwych strzelców i zniszczony 1 rydwan. Tak też Ampracz świętował ze swojego zwycięstwa przez co najmniej tydzień! W 120 roku n.e. transport osłami został zastąpiony transportem pojazdów zaprzęgowych(głównie powozami konnymi). W 150 roku n.e. do Ampracza został przywieziony taran. W 197 roku n.e. odkryto żelazo, jednych z kopalni. Wysłano tam kilku ludzi do jego wydobycia. Mieli ze sobą kilofy. Ponadto można uznać że to był początek górnictwa! Koniec rozdziału II.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział III-Epoka żelaza

Okres 200-600 roku n.e. . Dzięki kopalni żelaza, ludzie powoli zastępowali brąz, żelazem. Miedź została już całkowicie odrzucona przez Osadę Ampracza. W 285 roku powstały pierwsze stoiska targowe. Z każdym rokiem targi były coraz bardziej popularne. Odkrywano coraz to więcej żelaza i Ampracz miał pod swoje posiadanie już 3 kopalnie żelaza. W 412 roku zaczęto uprawiać różnego rodzaju zboża i powstały też młyny oraz piekarnie. Tym samym zaczęła się produkcja chleba. Natomiast w 467 roku zaczęto używać napalmu do grot strzał strzelców i tym samym powstały pierwsze płonące strzały. Nie dość że jak trafiłeś taką strzałą i zadała ranę, to jeszcze podpalała wroga. W VI wieku słowo wojownik, zastąpione zostało przez słowo piechura. Wprawdzie nie istniała kawaleria jeszcze, ale zamiast wojownika na koniu, mówiono piechur konny. Ponadto w czaszach V-VI wieku rozpoczął się okres zielarstwa. Wszyscy chorzy kierowali się do takich zielarek, bo te potrafiły ich uzdrawiać. Popularność myśliwych w tych czasach powoli spadała, na rzecz rolników, hodowców zwierząt, piekarzy oraz handlarzy. Aczkolwiek myśliwi w Ampraczy byli nadal istotni. Natomiast duże trójkątne tarcze z obitą dookoła ramą z brązu, zastąpiono mniejszą tarczą w kształcie koła, aczkolwiek w pełni zrobionej z brązu, ponieważ żelazo wtedy jeszcze było cenne. Natomiast krótkie miecze z brązu zostały porzucone na rzecz krótkich mieczy z żelaza. Ponadto coraz bardziej odróżniano biedniejszych od bogatszych. Ponadto w 551 roku odkryto złoża soli. Utworzono tam też kopalnię soli. Tak też od prymitywnych zwyczajów, osada Ampracza rozwinęła się do żelaznej ery, gdzie gospodarka, rolnictwo i wojsko rozwijały się coraz to prężniej w coraz to nowsze technologie. Koniec rozdziału III.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział IV-Rozwój niewolnictwa i walka z przestępczością

Okres 600-911 roku. Niestety wraz z rozwojem gospodarczym, pojawiają się pierwsi przestępcy. Są to złodzieje, którzy okradają różnych ludzi. Początkowo ludność była skazana samą na siebie, bo wojsko miało za zadanie bronić jedynie granic Ampraczy, a nie dbać o bezpieczeństwo wewnętrzne Ampracza. Jednak szybko podzielono wojsko, na te które pilnowało zagrożeń zewnętrznych, jak i na te które pilnowało zagrożeń wewnętrznych. Oczywiście jak złapano złodzieja, to były różne kary-od wypalania takiemu oczów do ucięcia ręki, którą ukradł pieniądze uczciwemu osadnikowi. Jednak to też nie było idealne rozwiązanie, bo jednak czasem trzeba było potrzebne cały garnizon do patrolowania pobliskich terenów. Dlatego w roku 732 powstali tzw.,,Łowcy Złodziei". Mieli za zadanie łapać złodziei i przekazywać ich w ręce wojska. Niestety w tym okresie rozwijało się też niewolnictwo. W lochach organizowano po tajemnie zawody, w których walczyli przeciwko sobie niewolnicy i złodzieje. Wygrywał ten, co po prostu przeżył. Jednak są też i dobre wieści. Kolejnym sportem uprawianym w osadzie, był turniej strzelecki. Najlepsi strzelcy, walczyli między sobą, strzelając do drewnianej tarczy. Ten kto lepiej strzelał wygrywał turniej. Takie turnieje rozpoczęły się od 780 roku. Kolejnym krokiem, było uprawianie sadów jabłoni. Dzięki temu wzbogaciło się menu w żołądkach osadników Ampraczy. Takie sady zaczęły być uprawiane od 820 roku. Rozwijał się też aspekt muzyczny. Rozpoczęła się era chórów w IX wieku. Zazwyczaj odbywały się one przy różnych festynach. IX wiek jest to też rozwój narzędzi do tortur-bicze, maszyny do rozciągania ciała, zgniatarki palców. Przeznaczone były one głównie dla nieposłusznych niewolników oraz złodziei. Ten okres charakteryzuję się też tym, że był to ostatni okres w którym nie znano nazw władców tej osady. Dopiero od 911 roku poznamy pierwszego znanego wodza Ampraczy. Koniec rozdziału IV.

[Leszek Ebe 77]

Rozdział V-Legendarny wódz Ignotnik

Okres 911-940 roku. Jest to jedyny wódz Ampraczy, który jest znany z tych czasów. Kolejny władca Ampraczy, który został zapisany, będzie dopiero od 1297 roku. Mianowicie chodzą legendy że wódz Ignotnik znał się jako jedyny na czarach! Można rzecz wódz-czarodziej. Zajmował się głównie magią ognia oraz teleportacją. Jednym z swoich pokazów, jako że uwielbiał swoich poddanych to dla nich, za pomocą swojej magii ognia, upiekł Świnkę Muratycką i każdy sobie mógł pojeść. Ponadto za jego panowania, powstali strzelcy konni. Nie dość że były takie jednostki mobilne, to jeszcze strzelali z łuków. Niestety jednak to tylko za jego czasów byli strzelcy konni, bo potem uznano ich za niepotrzebnych i zbyt drogich. W tym okresie też pojawił się nowy popularny sport-wyścig w piciu piwa! Tak dokładnie to od 920 roku się on rozpoczął i jeśli ktoś nie umiał w strzelanie z łuku i przegrywał zazwyczaj w siłowanie na ręce, ale miał mocną głowę, to mógł brać udział w takiej konkurencji. Oczywiście chętnych było tak dużo, jak to z siłowaniem na ręce na początku popularności. Jednak niestety śmierć go dopadła w 940 roku i właściwie było to samobójstwo. Legendy głoszą że pewna rudowłosa kobieta odmówiła mu spotkania się z nim na randzce. Ten był tak załamany, że postanowił sam siebie spalić. I tak zostały z niego tylko prochy. Koniec rozdziału V.

Edytowane 17 Stycznia 2022 przez Leszek Ebe

[Leszek Ebe 77]

Rozdział VI-Końcowy okres Starożytności Ampraczy

Okres 940-999 roku. Po śmierci Ignotnika, o następnych władcach Ampraczy niewiele wiedziano. Natomiast w dość krótkim tempie, rozwiązano strzelców konnych. Ten okres to było ulepszenie taranów oraz wynalezienie ruchomych drewnianych wież. Tarany teraz miały kamienną głowę barana. W tym okresie też zamienione hełmy z brązu, na hełmy z żelaza. Ponadto okrągłe brązowe tarcze zamieniono w końcu na okrągłe żelazne tarcze. Ponadto do Ampraczy w roku 981 przybyła Lutnia, pierwszy instrument muzyczny. Tym samym wesołki uwielbiające muzykę, zbierały na kupienie takiej lutni. Tym samym, występy na festynach, były jeszcze bardziej urozmaicone! Jak chodzi o gospodarkę, to praktycznie wszystko było bez zmian, tutaj zaszła stagnacja rozwojowa. Koniec rozdziału VI.