Kolektywizm: Zamknięty umysł

[Włodzimierz Molotin 183]

Tytuł: Kolektywizm: Zamknięty umysł

Autor:  Włodzimierz Molotin

Opis: Jest to kolejny tekstów naszego najbardziej znanego autora. Opowiada on o skrajności kolektywizmu oraz o jego działaniu. Prowadzi on refleksję na temat jego funkcjonalności i problematyki jaką niesie ze sobą owa ideologia. Autor serdecznie zachęca do przeczytania tego jakże interesującego tekstu oraz do zapoznania się z innymi jego dziełami. (Z góry przepraszamy za możliwe błędy w tekście) 

 

Kolektywizm, jest to ważne pojęcie w narodzie demokracji ludowej. Istnieją jednak bardzo rozległe, znacznie różniące się od siebie odmiany tego pojęcia. Przeróżne rządy na wiele sposobów próbowało i nadal próbuje ograniczyć burżuazję, a inne bardziej stanowcze, całkowicie znoszą tą klasę społeczną. Od najbłahszych ograniczeń majątkowych i własnościowych, w wykonaniu socjaldemokratów. Poprzez pełny kolektywizm, jeden z najważniejszych składników społeczeństwa utopijnego. Do idei, o której niewiele osób słyszało i niewiele o niej wiadomo. O ile mi wiadomo, nie stworzono żadnego konkretnego manifestu tej myśli ideologicznej i nigdy nie została gdziekolwiek zastosowana przez człowieka. Mowa tu o tzw. kolektywizmie umysłu zbiorowego. Kolektywizującego absolutnie wszystko w społeczeństwie. Począwszy od budynku, skończywszy na osobowości człowieka. Władza skupiona jest w nim w rękach jednego wielkiego planu. Wszelkie aspekty świata są kontrolowane. Człowiek jest jednostką produkcyjną, której całe życie jest odgórnie zaplanowane i kierowane według stworzonego planu. Człowiek rodzi się, edukowany jest według zawodu, który będzie pełnił. W świecie takim panuje pełna równość, człowiek nie pełni żadnej wyższej roli, przez co istnieje tylko jedna klasa w społeczeństwie. System taki istnieje jedynie w świecie zwierząt. Występuje w koloniach mrówek i pszczół. Mrówki i pszczoły podzielone są na tzw. królową, robotnice, a u mrówek jeszcze żołnierzy. Są to powiedzmy trzy podstawowe role w ich społeczeństwie. Królowa posiada swoją nazwę od tego, iż jest ona najważniejsza w kolonii i bronią je wszystkie inne "podwładne". Jest to jednak niepoprawna nazwa. Skupmy się więc na mrówkach, gdyż to one posiadają najciekawiej rozwiniętą funkcjonalność kolonii i współpracę między sobą. Mrówki nie uważają swojej królowej jako władze, czy jako swój autorytet. Widzą w niej jedynie przyszłość swojej populacji, coś na wzór maszyny do reprodukcji. Jeżeli ona zginie mrówki spotykają problem z powiększaniem kolonii i reprodukcją. Warstwa robotnic jest najważniejsza w mrowisku. Robotnice zdobywają jedzenie dla młodych, budują nowe pomieszczenia i przenoszą surowce. Patrząc więc na mrowisko zauważyć można, iż istnieje tylko jedna grupa. Królowa jest tylko jednostką, a robotnice to główna siła produkcyjna mrowiska. Nasuwa się teraz pytanie, przecież istnieje jeszcze warstwa żołnierzy. Jej najważniejszą funkcją jest obrona kolonii. Prawdą jest to, że jest to osobna warstwa, lecz jaki byłby jej cel bez zagrożeń zewnętrznych? Żaden. Byłyby całkowicie bezużyteczne. Z czasem ich funkcje wróciłyby do funkcji warstwy roboczej. W społeczeństwie ludzkim jest podobnie. Cywilizacja ludzka bez zagrożeń zewnętrznych nie potrzebuje żołnierzy, a więc zostaje jedynie warstwa pracująca. Nie potrzebujemy również królowej, a władza byłaby zbędna. Pojawia się jednak jedna, lecz bardzo duża różnica. Mrówka jako istota od razu zna swoje powołanie i wie jak działać dla dobra kolonii. Człowiek za to posiada jednak swoją osobowość i w odróżnieniu od tych owadów nie rodzi się z gotowymi ideałami i nie ma gotowego planu działania na rzecz świata. Trzeba to w nim wykształcić i wykreować jego światopogląd. Z biegiem czasu będzie on sam sobie stawiał priorytety i budował swój własny plan na życie. Świat taki byłby jedynie błędnym kołem polegającym jedynie na produkcji gatunku ludzkiego. Nic więcej nie miałoby jakichkolwiek priorytetów. Byłby to najbezpieczniejszy z możliwych środowisk ludzkich, lecz kosztowałoby to nas nie tylko oddania woli w ręce kolektywu, lecz również oddanie i poświęcenie swojej osobowości na rzecz społeczeństwa nad utopijnego. Jest to najskrajniejsza odmiana ingerencji kolektywizmu, której przebieg powodowałby zanikanie wszelkiego dziedzictwa, historii, a co dopiero pamięci o przeszłych postępach. Ważne w świecie człowieka jest równość, wolność, lecz najważniejsze jest budowanie wspólnoty i braterstwa wśród obywateli. System ten blokowałby postęp gatunku ludzkiego, którego inicjatywy naukowe i odkrywcze zostałyby wyparte i zmiażdżone wśród pracy na rzecz kolonii. Ważne jest tworzenie planu dla przyszłych pokoleń, aby zapewnić im pełny rozwój i dobrobyt. Nowoczesne technologie pomagają ułatwić nam życie i prace. Wizją socjalizmu i komunizmu jest długotrwałe patrzenie w przyszłość, dla zapewnienia lepszego świata, do którego zmierzamy i wizją musimy się kierować.

 

Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych

Włodzimierz Molotin                  

Edytowane 14 Października 2022 przez Włodzimierz Molotin