Krótki wykład o prawach człowieka w kontekście mikronacji

[Kamiljan de Harlin 273]

Artykuł 15.
Każdy człowiek ma prawo do:

1. życia, kara śmierci jest zakazana;
2. swobodnej aktywności w granicach prawa;
3. wolności osobistej i bezpieczeństwa;
4. wolności słowa, poglądów, sumienia i wyznania;
5. sprawiedliwego i publicznego procesu w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd.

Cechy praw człowieka

Uniwersalność praw człowieka oznacza, że przysługują one każdemu mikronaucie, niezależnie od jego cech, takich jak narodowość, staż w mikronacjach, preferencje polityczne, status małżeński, wyznanie ani jakikolwiek inny czynnik. W masowych państwach wirtualnych, takich jak II Federacja Nordacka, którego grono społeczności nie ogranicza się do założyciela i maksymalnie kilku osób, uniwersalność praw człowieka jest szczególnie istotna, bo chroni ona różnorodność danej społeczności oraz umacnia jej stabilność. Konstytucja II Federacji Nordackiej z dnia 20 lipca 24 roku w artykule 13. stanowi, że „Godność osoby ludzkiej jest nienaruszalna. Jest ona źródłem wszelkich praw i wolności”. To oznacza, że każda osoba, niezależnie od swojej roli w mikronacji, jest nosicielem tych praw, które muszą być respektowane przez wszystkie instytucje i działaczy mikronacyjnych. Prawa człowieka nie dzielą mikronautów na gorszych i lepszych, wymagają one natomiast bezwarunkowej akceptacji naszych różnic, dopóki dopóty nie naruszają one praw innych mikronautów.

Prawa człowieka są niezbywalne, co oznacza, że mikronauta nie może się ich zrzec ani przekazać ich innej osobie czy instytucji. Są one integralną częścią każdego mikronauty od momentu, gdy staje się on członkiem społeczności wirtualnego państwa. Nie możemy handlować prawami człowieka, sprzedawać ich w zamian za inne dobra. Nie istnieje także prawna możliwość wymuszenia na mikronaucie, by swoich praw się zrzekł. Są one trwałym elementem każdego człowieka.

Przyrodzoność praw człowieka odnosi się do tego, że są one wrodzone każdemu mikronaucie i wynikają z samej jego natury jako istoty ludzkiej. Konstytucja II Federacji Nordackiej podkreśla to w artykule 16, gdzie prawa te są określone jako „przyrodzone.” W praktyce oznacza to, że żaden akt prawny ani decyzja władzy wirtualnego państwa nie może pozbawić mikronauty tych praw, ponieważ są one integralną częścią jego istnienia. To stanowi fundament każdego demokratycznego systemu mikronacyjnego, gdzie każdy mikronauta ma zagwarantowane podstawowe prawa bez względu na okoliczności.

Prawa człowieka są nienaruszalne, czyli żaden akt prawny, żadna instytucja ani żadne państwo nie może naruszyć tychże praw. W kontekście II Federacji Nordackiej jest to zagwarantowane przez Konstytucję, która w artykule 16 jasno stwierdza, że prawa te „nie mogą być uchylone ani ograniczone w sposób ograniczający ich istotę". Co istotne, z tego samego artykułu wynika charakterystyczna dla II Federacji Nordackiej konstytucyjna nienaruszalność praw człowieka. To znaczy, że nawet gdyby Kongres albo Suweren w referendum próbował uchwalić poprawkę do Konstytucji, która naruszałaby te prawa, taka inicjatywa byłaby sprzeczna z zasadami konstytucyjnymi i prawnie nieważna. Konstytucja II Federacji Nordackiej traktuje prawa człowieka jako fundament, na którym opiera się cały system prawny. Toteż dlatego nie mogą one zostać wykreślone ani zmienione. Oznacza to, że niezależnie od sytuacji politycznej, prawa te są absolutnie chronione. Prawa człowieka są niejako nadrzędne względem samej Konstytucji. Konstytucja w kontekście praw człowieka jedynie opisuje już istniejące koncepty prawa naturalnego, jakim są te prawa i przy okazji potwierdza ich imperatywność.

Prawo do życia

W kontekście mikronacji prawo do życia tyczy się naszych postaci, których role odgrywamy na forum. Nikt nie ma prawa uśmiercić takiej postaci, nawet w ramach kary śmierci. Oczywistym wyjątkiem od tej zasady jest obrona konieczna, jednak jest ona praktycznie nierealizowalna w wirtualnym środowisku. W wirtualnych państwach, gdzie interakcje i działania odbywają się głównie za pośrednictwem tworzonych postaci, prawo do życia jest kluczowe dla zapewnienia porządku w narracji. Konstytucja II Federacji Nordackiej wyraźnie zakazuje pozbawiania życia, co w praktyce oznacza, że mikronauta ma pełne prawo do swobodnego prowadzenia swojej postaci bez obawy, że zostanie ona uśmiercona przez działania innych. Jest to podstawowy element budowania zaufania i współpracy w ramach społeczności mikronacyjnej, zapewniając, że każda postać może istnieć i rozwijać się w zgodzie z zasadami ustalonymi przez całą społeczność. Któż z nas chciałby uczestniczyć w życiu mikronacji, która tolerowałaby mordy i zabójstwa, gdzie groźba wymazania naszej postaci byłaby obecna bez przerwy?

Swobodna aktywność w granicach prawa

To jedno z elementarnych praw, dzięki któremu możemy realizować się w mikronacjach w dowolnie wybranym przez nas obszarze, dziedzinie i wybrany przez nas sposób. Mamy prawo prowadzić działalność gospodarczą, uczestniczyć w życiu politycznym lub rozwijać kulturę jak tylko nam się podoba, jeśli tylko działamy zgodnie z prawem. Jeśli dana aktywność nie jest zabroniona prawem, to jest dozwolona.

Wolność osobista i bezpieczeństwo

W mikronacjach prawo do wolności osobistej oznacza, że każdy mikronauta ma swobodę działania i ekspresji swojej postaci bez nieuzasadnionych ograniczeń ze strony innych. Możemy nadać naszej postaci dowolne cechy, jeśli tylko nie naruszają one praw innych mikronautów. Prawo to gwarantuje również ochronę przed przemocą, zastraszaniem czy nieautoryzowanym dostępem do kont lub postaci mikronauty. To my decydujemy o naszych cechach, wyglądzie, osobowości, a nie aparat przymusu lub inna osoba.

Wolność słowa, sumienia i poglądów

W mikronacjach prawo do wolności słowa i wyrażania poglądów oznacza, że każdy mikronauta może swobodnie dzielić się swoimi opiniami, ideami i przekonaniami bez obawy przed cenzurą czy represjami. To prawo obejmuje również swobodę wyznawania dowolnej religii lub jej braku, a także formowania i manifestowania swoich przekonań. Ograniczenia tego prawa mogą wynikać jedynie z konieczności ochrony innych mikronautów przed mową nienawiści lub szkodliwymi działaniami.

Sprawiedliwy i publiczny proces w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd

Prawo to jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa. Rozprawy sądowe nie mogą być przeciągane w czasie do absurdalnych terminów, osądów nie może wydawać osoba zaangażowana w sprawę, a działania sądu nie mogą być sterowane przez polityków. Nie można sobie wyobrazić stabilnego społeczeństwa, w którym nasz oprawca zostaje uniewiniony, otrzymujemy niesprawiedliwą karę lub w którym nie ma osoby, która mogłaby kontrolować działania organów oraz osób.

Źródła:

• Konstytucja II Federacji Nordackiej z dnia 20 lipca 24 roku
• Wiedza własna